Wygląd:

Pierekaczewnik ma bardzo charakterystyczny wygląd, wynikający ze sposobu jego przygotowywania. Zewnętrznie jest okrągły, zwinięty w rulon złączony ze sobą na brzegach. W przekroju uwidocznione są liczne warstwy ciasta na przemian z nadzieniem.

Kształt:

Pierekaczewnik zewnętrznie ma kształt litery „O”, w przekroju owalny

Rozmiar:

Pierekaczewnik ma zazwyczaj ok. 30 cm średnicy, waży ok. 3 kg.

Barwa:

Jest rumiany, lekko złoty w procesie pieczenia

Konsystencja:

Pierekaczewnik jest stały, zwięzły, elastyczny.

Smak:

Smak – w zależności od nadzienia – może być pikantny lub słodki. Ciasto jest chrupiące.

Dodatkowe Informacje:

Nie wyróżnia się pod względem mikrobiologicznym i fizyko-chemicznym Zawartość alkoholu (w %), współczynnik pH, aktywność wody, inne wskaźniki Produkt ma neutralne pH Specyfiką produktu jest jego wielowarstwowość, cała sztuka poprawnego wykonania produktu leży w bardzo cienko wałkowanym i rozciąganym cieście. Ciasto przekładane wieloma warstwami i zwinięte w rulon powoduje, że produkt w przekroju ma specyficzny wygląd.

Tradycja:

Pierekaczewnik jest tradycyjnym produktem tatarskim, który nazwę swą wywodzi z terenów dawnych kresów Rzeczpospolitej Obojga Narodów, które od dawna zamieszkiwali Tatarzy. Szczególnie w wieku w XVIII i XIX zaznaczyli swoją obecność. Produkt ten był podawany jako potrawa Bajramowa (świąteczna). Pierekaczewnik – z białoruska, niby polski przekładaniec; ros. pierekatywat’ – co oznacza przewałkowywać. Obecnie pierekaczewnik wykonywany jest bardzo rzadko w niektórych domach tatarskich, ze względu na wyjątkowo dużą pracochłonność i koszty składników. Tatarzy, którzy pochodzą z ludów tureckich, przywędrowali na tereny Rzeczpospolitej Obojga Narodów już w XIII wieku, przynosząc ze sobą swą orientalną i bogatą kulturę. Jednym z elementów tego dziedzictwa jest z pewnością kuchnia. W XVIII i XIX w wiele z elementów kultury tatarskiej przeniknęło na dwory szlacheckie polskie i litewskie – jak np. kołduny. (Na podstawie: S. Kryczyński, Tatarzy Litewscy, Warszawa 1938) Pierekaczewnik (akcent proparoksytoniczny na trzecią sylabę od końca Pie-re-ka-czew-nik) jest tradycyjnym, tatarskim pierogiem makaronowym. Składa się z wielu, bardzo cienkich warstw ciasta, przekładanych farszem (baraniną, wołowiną, serem lub masą jabłkową). Ciasto zwijane jest w rulon, łączony na brzegach na kształt litery „O”. Podaje się go na ciepło, dzięki czemu poszczególne warstwy rozdzielają się i staja się lekko chrupiące. Wyjątkowo pracochłonna receptura sprawia, że występuje niezmiernie rzadko – praktycznie tylko w domach tatarskich podczas święta Bajramy, bądź etnicznych – tatarskich kwaterach agroturystycznych.