Wygląd:

Pierniczki o lśniącej powierzchni, zdobione lukrem, posypkami cukrowymi lub bakaliami. W przekroju porowate, pokryte warstwą dekoracji.

Kształt:

Kształt zależny od zastosowanych wykrawaczy. Przekrój zbliżony do prostokąta.

Rozmiar:

Wielkość od 4 do 20 cm.

Barwa:

Barwa od ciemnozłocistej do brązowej. Kolor lukru biały lub kolorowy. Kolor dekoracji cukrowych – żółty, zielony, czerwony, brązowy, niebieski, różowy, złoty, srebrny.

Konsystencja:

Konsystencja piernika twarda lub półtwarda, dekoracji – chrupka.

Smak:

Ciasto o smaku i zapachu miodu oraz przypraw korzennych. Smak lukru i posypek cukrowych – słodki.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Według polskiej tradycji wypiek pierniczków ozdobnych odbywał się we wszystkich domach staropolskich. Pierniki początkowo były bardzo drogie, na które mogli sobie pozwolić jedynie ludzie bogaci. Związane to było z wysokimi kosztami wytwarzania pierników, gdyż przyprawy korzenne i miód były towarami luksusowymi. Dopiero w XIX wieku, gdy wprowadzono znacznie tańszy od miodu syrop cukierniczy, pierniki trafiły do szerszego grona odbiorców. Pierniczki były nie tylko przysmakiem, lecz także stanowiły podarunek dla bliskich osób. Kiedy choinka trafiła na polskie ziemie, była początkowo przystrajana ozdobami naturalnymi, między innymi pierniczkami, a także jabłuszkami, orzechami i ozdobami ze słomy i papieru.