Wygląd:

Pierniki pokryte polewą czekoladową lub cukrową.

Kształt:

Uzależniony od kształtu użytej formy. Głównie stosowane są motywy morskie np. statek, marynarz, mewy, ryby, kotwice, żaglówki, latarnie itd.

Rozmiar:

W zależności od wykorzystanej formy.

Barwa:

Ciemnobrązowa na zewnątrz i jasnobrązowa w środku.

Konsystencja:

Porowata.

Smak:

Smak słodki i korzenny. Zapach intensywny, korzenny.

Tradycja:

Tradycję wypiekania pierników na terenie województwa zachodniopomorskiego datuje się już od roku 1845. W książce pt. „Stettiner Kochbuch” (pol. „Szczecińska Książka Kucharska”) autorstwa Marie Rosnack można zapoznać się z tajnikami wypiekania pierników: „Funt dobrego syropu cukrowego, funt drobnej mąki, ½ łuta oczyszczonego potażu, ½ łuta smalcu wieprzowego, cynamon, skórka cytryny, goździki, kwiaty cynamonu i nieco pieprzu do smaku, jednak tych dwóch ostatnich przypraw raczej w niedużej ilości, gdyż w przeciwnym wypadku pierniki będą zbyt ostre (…)”. W archiwalnych egzemplarzach tygodnika „Stettin. Nachrichtenblatt des Stettiner Verkehrvereins” (pol. „Szczecin. Wiadomości Szczecińskiego Związku Komunikacji”) z 1938 r. znajduje się informacja o zapoczątkowanej przez ówczesne władze Szczecina nowej tradycji przystrajania choinek kolorowymi piernikowymi w różnych kształtach. Od tamtej pory udekorowane drzewka były głównym elementem bożonarodzeniowym na Pomorzu. Ponadto piernikowe przysmaki można było kupić we wszystkich piekarniach i cukierniach Szczecina. Współcześnie do przygotowania pierników szczecińskich stosuje się: mąkę pszenną lub żytnią, migdały, miód, cukier brązowy, cynamon, goździki, kardamon, imbir, gałkę muszkatołową, skórkę cytrynową. Ten słodko-korzenny produkt wypiekany jest w charakterystycznych kształtach związanych najczęściej z tematyką morską: statków, marynarzy, mew, ryb, kotwic, żaglówek, latarń itd. Pierniki wykończone są polewą cukrową lub kuwerturą czekoladową. Tak przygotowane podawane są na stoły podczas różnych świąt, jarmarków czy konkursów. Produkt został doceniony podczas konkursu „Nasze Kulinarne Dziedzictwo” w 2007 roku zajmując I miejsce w kategorii „Produkty i przetwory pochodzenia roślinnego”.