Wygląd:

Pieróg wyglądem przypomina bułkę drożdżową.

Kształt:

Kształt owalny.

Rozmiar:

Wielkość od 3-6 cm, grubość od 4-7 cm.

Barwa:

Barwa zewnętrzna jest koloru jasno-brązowego przechodzącego do jasno-żółtego, zaś na przekroju farsz jest barwy jasno-brązowej z widocznymi grudkami kaszy gryczanej.

Konsystencja:

Stała i łamliwa.

Smak:

Typowy dla pierogów z kaszy gryczanej z dodatkiem ziemniaków gotowanych i przysmażonej cebulki.

Tradycja:

Nazwa wsi Dachnów wywodzi się od jej właścicieli – rodziny Dachnowskich, ale miejscowa tradycja podaje, że nazwa ta pochodzi od wybudowanych tu przez osadników chat z wysokimi dachami. Większość mieszkańców Dachnowa zajmowała się rolnictwem, niektórzy dorabiali wożąc kamienie na remont dróg czy drewno z lasu. Swoje produkty sprzedawali na odbywających się w okolicy jarmarkach. Z przeprowadzonych rozmów z mieszkańcami wsi Dachnów dowiadujemy się o sposobie przygotowania pieroga dachnowskiego. Na początku należało wyrobić ciasto z letniego mleka, mąki, jajek i drożdży z dodatkiem cukru i soli. Następnie ciasto pozostawało w ciepłym miejscu do wyrośnięcia. W międzyczasie gotowało się ziemniaki i zaparzało kaszę gryczaną na farsz, do którego dodawało się także przysmażoną na złoty kolor cebulkę. Wszystkie składniki przeznaczone na nadzienie należało dokładnie wymieszać i doprawić solą i pieprzem. Następnie na wyrośnięte ciasto drożdżowe nakładano farsz i zawijano, formując piróg. Wierzch ciasta smarowano jajkiem przy pomocy pędzla. Pierogi rozkładano w blasze luźno, aby do siebie po upieczeniu nie przywierały i piekło się w piecu chlebowym opalanym drewnem mieszanym przez około 30 do 40 minut. Dawniej pierogi podawano na śniadanie podczas wykopków lub jako dodatek do maczki z gęsi. Później stały się one tradycyjnym posiłkiem podawanym w domach na niedzielne śniadanie. Pierogi z kaszą gryczaną i ziemniakami można jeść zarówno na zimno jak i na gorąco.