Wygląd:

Farsz z kapusty i grzybów zawinięty w ciasto zakończone falbanką.

Kształt:

Półkuli.

Rozmiar:

Jedna półkula o średnicy około 10 cm.

Barwa:

Jasnożółta, złocista.

Konsystencja:

Lekka, ciasto miękkie.

Smak:

Grzybowo-kapustny oraz przyprawy takie jak: sól, pieprz i majeranek.

Tradycja:

Mroga Dolna to wieś w województwie łódzkim położona w otoczeniu Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Spalsko-Rogowskie”, które od lat dostarczają jej mieszańcom grzybów, jagód czy jeżyn. Z darów ziemi gospodynie przygotowywały przeróżne potrawy, które robiono w zależności od pory roku oraz nadchodzących świąt. Ze względu na bogactwo występujących na tym terenie różnych gatunków grzybów popularne są dania przygotowywane na ich bazie, w tym pierogi z kapustą i grzybami. „Pierogi znane były już w XVI wieku (…) Polska XVI-wieczna była krajem zamożnym o wysokim poziomie kultury, także materialnej (…) Niewątpliwie znaczna część naszych współczesnych potraw jarskich, a zwłaszcza mącznych, jest bez większych zmian spuścizną owej kuchni chudopacholskiej. Nie jest ważne, kto pierwszy zawinął farsz z kaszy czy kapusty w płat ciasta wykonując pierogi, Rusinka czy Polka, bowiem przysmak ten zdobył popularność w naszej kuchni na kilkaset lat. Takie właśnie dania naszych plebejskich przodków jak kasze, kapusta, groch, racuchy, pierogi czy kluski w okresach wojen lub okupacji pozwalały na przetrwanie, a i teraz są ogromnie lubiane” (K. Bockenheim, „Przy polskim stole”, Wrocław 1998). Sposób lepienia pierogów oraz specjalnie przygotowany farsz nie zmienił się od lat i jest przekazywany kolejnym pokoleniom w celu kultywowania tradycji. Surowce pozyskiwane są od lokalnych rolników, np. mąka pszenna pochodzi z okolicznego młyna, jaja, masło ubite w gospodarstwie domowym oraz kapusta ukiszona z przydomowych ogrodów oraz najważniejszy składnik grzyby z okolicznych lasów. Pierogi z kapustą i grzybami przygotowywane są w okresie jesiennym, kiedy kapusta na polach dojrzeje, a w lasach pojawią się grzyby. Dawniej jedzone były przede wszystkim podczas świąt Bożego Narodzenia, gdzie były główną potrawą na świątecznym stole. Obecnie stały się pożywieniem codziennym, a także są jednym z elementów promocji regionu podczas licznych spotkań, festynów czy dożynek organizowanych w regionie.