Wygląd:

Ciasto z masą makową, serową i orzechową. Wierzch posypany cukrem pudrem.

Kształt:

Prostokąt.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym jest przygotowywany. Zazwyczaj pieczony jest w blasze o wymiarach 35 cm x 25 cm, wysokość 6 cm.

Barwa:

Zewnętrzna brązowa, w przekroju jasnożółta, czarna i jasnobrązowa.

Konsystencja:

Miękka, lekko wilgotna.

Smak:

Smak lekko słodki, zapach orzechów, maku, sera i bakalii.

Tradycja:

Rzeszów to miasto położone w województwie podkarpackim, którego jest stolicą. Otoczony jest wieloma miasteczkami, wioskami, między innymi wsią Siedliska, w której to kultywowane są tradycje wypieku przeróżnych ciast. Charakterystycznym ciastem przygotowywanym z pokolenia na pokolenie jest placek rzeszowiak. Nazwa placka pochodzi od kolorów spódnic w damskim ludowym stroju rzeszowskim. Różnorodne kolory nawiązują do wyglądu ciasta w przekroju, na który składają się pasy ułożone z masy orzechowej, makowej i serowej. Sposób przygotowania placka rzeszowiaka nie zmienił się na przestrzeni lat. Na początku: „mąkę pszenną z masłem i cukrem, proszkiem do pieczenia, należy usiekać na stolnicy, dodać śmietanę i żółtko, wyrobić ręcznie ciasto i włożyć do chłodu, teraz do lodówki. Gdy ciasto mężnieje w chłodzie, przygotowujemy masę” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami wsi Siedliska). Przygotowywane są trzy rodzaje mas: orzechowa, makowa oraz serowa, do których dodawana jest na sztywno ubita piana z jajek. Całość surowego ciasta warstwowo przekładana jest do odpowiednio wcześniej wysmarowanej masłem blachy. Placek pieczony jest w 180˚C przez około 50 minut. Placek rzeszowiak był i jest do dnia dzisiejszego pieczony tylko na specjalne okazje takie jak: wesela, chrzciny, dożynki i inne święta, z uwagi na jego sposób wyrobu, który jest bardzo pracochłonny, a surowce do jego przygotowania kosztowne.