Wygląd:

Polędwiczka o wielkości około 0,5 kg.

Kształt:

Walcowaty klin, w jednej części szerszy, zwężający się ku dołowi, zaś przekrój owalny o różnej średnicy.

Rozmiar:

Polędwiczki mają przeciętnie ok. 0,5 kg wagi, 20-30 cm długości, średnica w szerszej części ok. 5 cm.

Barwa:

Barwa polędwiczek złocisto-brązowa, na powierzchni skórki dopuszczalne smugi tłuszczyku. Na przekroju barwa typowa dla wędlin peklowanych z bardzo delikatnymi włókienkami mięśniowymi.

Konsystencja:

Powierzchnia polędwiczek jest lekko wilgotna, sprężysta.

Smak:

Smak bardzo delikatny, lekko słony, pachnący wędzonką i przyprawami z marynaty.

Tradycja:

Podstawowym surowcem do produkcji polędwiczek jest mięso wieprzowe, pozyskiwane od tuczników hodowanych w okolicach Łosienia. Polędwiczki to najszlachetniejsze mięso z całej tuszy wieprzowej, dlatego przygotowywane były głównie na święta i wyjątkowe okazje. Sposób przygotowania polędwiczek we wsi Łosień pozostał niezmienny od ponad 30 lat. Oczyszczone polędwiczki wkładane są do specjalnie przygotowanej marynaty i pozostawiane w chłodnym pomieszczeniu na około 2 tygodnie. Marynata to przygotowana mieszanka różnego rodzaju ziół (pieprz ziarnisty, ziele angielskie, liść laurowy, rozmaryn itd.). Następnie nasączone marynatą polędwiczki poddawane zostają wędzeniu drewnem olchowym lub wiśniowym przez około 3 godziny. Na koniec parzy się je w gorącej wodzie przez około 20 minut. Tak przygotowane polędwiczki początkowo mogli posmakować najbliżsi sąsiedzi oraz mieszkańcy okolicznych miejscowości. Obecnie polędwiczki świąteczne Prokopa znane są w całym województwie świętokrzyskim dzięki nagrodom i wyróżnieniom, jakie zdobywają podczas ogólnopolskich konkursów i dożynek.