Wygląd:

Gęsta smarowna masa z widocznymi fragmentami skórek śliwkowych.

Kształt:

Przyjmują kształt naczynia, w którym się znajdują.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajdują.

Barwa:

Brunatna z odcieniem mocno czerwonym.

Konsystencja:

Gęsta, smarowna masa o wyrównanej konsystencji z wyraźnymi fragmentami miąższu owoców i skórek.

Smak:

Smak słodki z lekkim kwaskowatym posmakiem, zapach charakterystyczny dla smażonej śliwki.

Tradycja:

Śliwki węgierki jak i inne zasoby miejscowego osadnictwa zaczęły być wykorzystywane na terenach dzisiejszego Mycelina przez przybyłą na te tereny, po roku 1945, ludność z ziem wschodnich. Wiele tamtejszych gospodarstw posiadało przydomowe ogródki oraz sady z drzewami owocowymi, wśród których rosły śliwki węgierki. Z uwagi na panującą w tym okresie biedę oraz brak żywności, wykorzystywano wszystkie dostępne produkty z zieleńców i sadów, na bazie których przygotowywano przetwory. Śliwki węgierki ze względu na swoje walory smakowe cieszyły się duża popularnością wśród tamtejszej ludności. Wykorzystywano je, m.in. do robienia powideł, do których wytworzenia nie potrzebne było wiele składników a w konsekwencji uzyskiwano smaczne smarowidło. Owoce śliwki węgierki zbierano późno – po wykopkach, gdyż wtedy wytrącał się w owocach cukier, a dzięki temu śliwki miały ciemnofioletową skórkę i żółto-pomarańczowy, słodki i aromatyczny miąższ. Takie najlepiej nadawały się do robienia domowych przetworów. Powidła smażono przez kilka dni w miedzianych kotłach mieszając co jakiś czas drewnianą łyżką. Usmażone powidła przechowywano w spiżarni w glinianych garnkach przykrytych pergaminem moczonym w spirytusie i zawiązane lub przykryte lnianą ścierką. Z czasem zaczęto je przechowywać w szklanych słoikach z gumką i sprężynką. Niektóre gospodynie urozmaicały smak swoich powideł śliwkowych dodając do nich przyprawy korzenne, kakao lub marmoladę z jabłek. Powidła wykorzystywane były do smarowania pieczywa, przekładania masą śliwkową piernika, drożdżowca, nadziewania bułeczek drożdżowych i rogalików.