Wygląd:

Trójwarstwowe ciasto z jabłkami i konfiturą z płatków róż.

Kształt:

Prostopadłościan.

Rozmiar:

W zależności od wielkości użytej do pieczenia formy, z reguły: 38 cm x 22 cm x 4 cm.

Barwa:

Z zewnątrz kruche ciasto w kolorze złocistym, posypane cukrem pudrem lub polane lukrem w kolorze białym. W przekroju widoczne złociste kruche ciasto oraz nadzienie w postaci ciemnoczerwonej konfitury z płatków róż i jasnobrązowych jabłek, z widoczną skórką pomarańczową i jasnobrązowymi rodzynkami.

Konsystencja:

Zwarta, ciasto kruche, warstwa nadzienia niejednolita, lekko wilgotna.

Smak:

Ciasto lekko słodkie z nadzieniem słodko-kwaśnym, charakterystyczny dla użytych składników: jabłek z dodatkiem skórki pomarańczowej, rodzynek, cynamonu oraz konfitury z płatków róż.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Historia przygotowywania radoczańskiego jabłecznika we wsi Radocza sięga kilku pokoleń wstecz. „Podobno było tak. Pewna praprababcia służyła w młodości na dworze w Galicji. Była dobrą kucharką i na Wigilię piekła strudel z jabłkami, do którego dodawała konfiturę z płatków róży, co dawało rewelacyjny smak i aromat. Strudel piekło się raz w roku, ale ciasto było tak pyszne, że chętni na nie byli i w innym czasie. Kucharka wpadła więc na pomysł, by ten aromat i smak róży wykorzystać w zwykłym jabłeczniku na kruchym cieście, z jabłkami pokrojonymi w plasterki (jak w strudlu). Zarys przepisu przetrwał w opowiadaniach, potem ktoś coś zapisał, ale jego popularność była mała, ponieważ nastała wojna i bieda (…)” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami wsi Radoczy). Ciasto przygotowywane jest od ponad trzydziestu lat z surowców pochodzących z regionu, np. mąka pozyskiwana jest z lokalnego młyna, a jaja kurze, jabłka oraz konfitura z płatków róż od okolicznych rolników. Mimo potrzebnych wielu surowców do przygotowania ciasta chętnie jest wykonywane przez mieszkańców i serwowane podczas ważnych lokalnych uroczystości oraz prezentowane na różnego rodzaju targach.