Wygląd:

Ciemnobrązowe ciasto; na przekroju pulchne i delikatne.

Kształt:

Prostokątny kształt, przekładany nadzieniem z konfitur śliwkowych. Placek o wymiarach 50 cm długości, 40 cm szerokości i około 4 cm wysokości.

Rozmiar:

Wielkość blachy: długość około 50 cm, szerokość 40 cm.

Barwa:

Ciemnobrązowa.

Konsystencja:

Ciasto gęstości dobrej śmietany.

Smak:

Mocny aromat korzenny,smak korzenno-miodowy, specyficzny.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Tradycje piernikarstwa opisane zostały w książce Miód w kuchni autorstwa Leszka Ruma (Poznań 1990 r.). Z historycznych przekazów dowiadujemy się, że miodownikarstwo jako rzemiosło rozwinęło się w XIV wieku. Toruń, Gdańsk i Norymberga już od XIII wieku słynęły jako ośrodki wyrobu miodowników, z których w XIV wieku narodziły się pierniki. W ciągu stuleci pierniki stawały się osobliwym dziełem sztuki. W przedziwnie rzeźbionych drewnianych formach, które zachowały się do dziś (m.in. w muzeum w Raciborzu), wypiekano postacie dworek, królów, rycerzy, giermków, a nawet całe sceny z życia ówczesnych ludzi.