Wygląd:

Kawałki mięsa wieprzowego (karkówka, łopatka) z tłuszczem w galarecie. Na wierzchu warstwa wytopionego tłuszczu z liściem laurowym i zielem angielskim.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, np. słoik około 200g.

Barwa:

Mięso szaro-beżowe i różowe, galaretka koloru bursztynowego. Tłuszcz biały z kremowym odcieniem.

Konsystencja:

Mięso zwięzłe i miękkie z galaretą.

Smak:

Charakterystyczny dla mięsa poddanego obróbce termicznej. Smak mięsa wieprzowego (łopatka i karkówka) z dodatkiem przypraw tj. ziele angielskie, sól, pieprz, liść laurowy.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Od wieków Polska słynie z wielkich uczt, podczas których serwuje się znamienite potrawy, zawsze aromatyczne i odpowiednio przyprawione. Poszczególne regiony różnicowały ilość dodatków, ich kombinacje oraz rodzaj mięsa, bowiem to ono królowało na Polskich stołach. Na przestrzeni wieków szukano sposobów przechowywania mięsa, tak by bez znanych współcześnie metod, zachowało jak najdłużej najwyższą jakość. Wynaleziony pod koniec XIX wieku sposób przechowywania potraw poddanych obróbce termicznej zwany pasteryzacją, jest początkiem historii swojskiego mięsa. Dzięki temu można było w stosunkowo krótkim czasie przygotowywać mięso tak, by zachowało doskonały smak i oryginalny zapach na długi czas. Do przygotowania swojskiego mięsa wekowanego ze Zwierzyńca używana jest karkówka wieprzowa oraz łopatka wieprzowa bez kości w równych proporcjach. Niezbędne przy produkcji są naturalnie pieprz i sól oraz liście laurowe i ziele angielskie. Każdy rodzaj mięsa należy pokroić w kostkę i wraz z wymienionymi wyżej przyprawami wymieszać i zostawić na przynajmniej 12 godzin w temperaturze 3-6˚C, po to, by mięso nabrało charakterystycznego smaku. Po upływie tego czasu dokładnie wymieszane mięso należy przełożyć do słoiczków odpowiedniej wielkości a następnie na wierzch ubitego mięsa wykłada się kolejno: ziele angielskie oraz liść laurowy. Tak przygotowane mięso umieszczane jest w piekarniku i podlega obróbce w odpowiedniej temperaturze. Mimo upływu czasu oraz rozwoju technologii przygotowywanie mięsa wieprzowego tym sposobem nie uległo zmianie, udoskonalano jednak czas pasteryzacji. Obecnie przygotowywać produkt można o każdej porze roku. „Jak zrobię czasem, teraz już co raz rzadziej, takie mięsko w słoiku, to przypomina mi się dzieciństwo. Ileż to trzeba było się nachodzić, namyć tych słoików, skroić tego mięsa… ale jak już wyszło. To smak był niezapomniany. Do tej pory go pamiętam. Z chlebem się to jadło z ogórkiem kwaszonym”. (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Zwierzyniec).