Wygląd:

Lepka, gęsta ciecz.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Przezroczysta, bursztynowa.

Konsystencja:

Płynna.

Smak:

Wyrazisty zapach żywicy, słodki smak.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Bory Tucholskie to jeden z największych kompleksów leśnych w Polsce. Obejmują obszar ponad 250 tys. ha powierzchni leśnej. Jest to skupisko bardzo rzadkich roślin oraz zwierząt, co wiąże się z objęciem dużej ich części obszarem Natura 2000. Największa część wszystkich drzew na terenie Borów Tucholskich stanowi drzewostan sosny, następnie dębu, grabu, a także występuje bogate w grzyby i owoce leśne podszycie. Dawniej mieszkańcy Borów często korzystali z bogactwa przyrody i przygotowywali z nich przeróżne specjały. Bardzo znanym na tych terenach jest przygotowywany do dnia dzisiejszego syrop z pędów sosny. Młode pędy sosnowe należy zebrać w maju, gdy osiągają długość 5-10 cm, a są już okryte łuskami i lepkie od żywicy. Dłuższe pędy nie mają już tyle wartościowego soku i są zbyt twarde. Po usunięciu z nich łusek układane są w słoju i przesypywane kolejnymi warstwami cukru lekko ugniatając całość. Tak przygotowany słój odstawiany jest na 7-14 dni, w czasie których wielokrotnie jest potrząsany. Po upływie tego czasu odcedzany jest syrop i odciskane są pędy, a następnie syrop zlewany jest do słoików i przechowywany w chłodnym miejscu. Syrop z pędów sosny swe znakomite walory zawdzięcza zawartości „(…) lotnego olejku a w nim terpeny, poza tym żywicy, goryczom, witaminie C, garbnikom i flawonoidom” (D. Tyszyńska-Kownacka i in., „Zioła w polskim domu”, Warszawa 1988). Ze względu na swoje właściwości w medycynie ludowej syrop ten zalecany jest w nieżycie górnych dróg oddechowych, łagodzi kaszel. Ponadto, syrop ma również zastosowanie jako dodatek do wielu ciast i deserów, a także może być półproduktem do przygotowania nalewki.