Wygląd:

Wygląd zewnętrzny odwzorowujący kształt tradycyjnego chleba żytniego. Na przekroju widoczna szynka opleciona ciastem.

Kształt:

W zależności od użytej szynki wieprzowej.

Rozmiar:

Zależy od użytej szynki wieprzowej. Masa szynki w chlebie waha się od 4 do 6 kg. Sama szynka od 1,2 do 2 kg.

Barwa:

Chleb jasnokremowy, szynka ciemnoróżowa z widocznymi na powierzchni przyprawami i ziołami.

Konsystencja:

Szynka ścisła i krucha.

Smak:

Wyraźnie wyczuwalny smak szynki z posmakiem kwasu chlebowego. Wyczuwalna mieszanka naturalnych przypraw np. liścia laurowego oraz czarnego pieprzu.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Szynka pieczona w chlebie to produkt charakterystyczny dla regionu Mazowsza północno-zachodniego. Dawniej określany terminem Mazowsza Ciechanowskiego i Zawkrza. Produkt ten charakterystyczny był dla kuchni drobnoszlacheckiej i przygotowywany najczęściej na Święta Wielkiej Nocy. Do przygotowania szynki pieczonej w chlebie używano wyłącznie ciasta chlebowego żytniego, którego zakwas chlebowy przenikał do szynki dając jej specyficzny i unikalny aromat i smak. „Zamarynowaną wcześniej i natartą przyprawami wieprzową szynkę z kością oblepiano grubą warstwą ciasta chlebowego i wsuwano w brytfannie do nagrzanego pieca. Po upieczeniu i wyjęciu z pieca należało całość ostudzić, po czym rozbić skorupę ze spieczonego (często spalonego) ciasta i wyjąć szynkę gotową do spożycia na zimno” (Tomasz Czerwiński, „Pożywienie ludności wiejskiej na północnym Mazowszu u schyłku XIX i w XX wieku”, Ciechanów 2008). Dawniej szynki pieczone były w piecach chlebowych, zaś obecnie w związku z nowoczesną technologią w piekarnikach.