Wygląd:

Wędzony wieprzowy mięsień trójgłowy przewiązany przędzą wędzarniczą lub sznurkiem.

Kształt:

Spłaszczonego walca, na przekroju owalny.

Rozmiar:

Zależna od płata mięśniowego, średnica ok. 15 cm.

Barwa:

Zewnętrzna jasnobrązowa do ciemnobrązowej, na przekroju szynka jasnoróżowa z dopuszczalnym kremowym kołnierzykiem tłuszczu.

Konsystencja:

Na przekroju struktura plastra średnio miękka, soczysta, mało elastyczna, lekko wilgotna.

Smak:

Zapach charakterystyczny dla wyrobów peklowanych, wędzonych w naturalnym dymie z wyczuwalnym aromatem przypraw.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

W okresie międzywojennym (1818-1939) wędliny z Liszek i Czernichowa sprzedawane były w wielu sklepach w Krakowie. W czasie II wojny światowej rzemiosło masarskie przeżywało jednak kryzys. Masarze czernichowscy i lisieccy zmuszeni byli prowadzić nielegalną sprzedaż swoich wyrobów. Po II wojnie światowej miał miejsce na nowo rozkwit rzemiosła masarskiego. Miejscowi masarze ponownie zaczęli produkcję i sprzedaż tradycyjnych wędlin zachowując ciągłość tradycji. Wędliny takie jak kiełbasy i wędzonki wyrabiane były w nowo otwartych zakładach wędliniarskich Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Czernichowie i Liszkach, w których pracowali okoliczni mieszkańcy. W zakładach wyrabiano m.in. szynkę tradycyjną, którą wywożono i sprzedawano w sklepach w Krakowie. Tradycyjna szynka z Czernichowa zawdzięczała swoją wyjątkowość odpowiedniemu marynowaniu przez okres około 2 tygodni w specjalnie przygotowanej marynacie. Po wstępnym marynowaniu, formowano szynkę poprzez wiązanie jej sznurkiem, a następnie wędzenie w tradycyjnej wędzarni opalanej drewnem liściastym (w zależności od dostępności: buk, olcha, śliwa, wiśnia, jabłoń lub czereśnia). W 2005 roku powstało Konsorcjum Producentów Kiełbasy Lisieckiej z siedzibą w Nowej Wsi Szlacheckiej, w gminie Czernichów. Konsorcjum zrzesza producentów wędlin, prowadzących działalność na terenie gminy Liszki i Czernichów, którzy kultywując lokalną tradycję wytwarzają szynkę według tradycyjnych receptur i tradycyjnego sposobu produkcji do dziś.