Wygląd:

Mięsień szynki owalny, nieregularny bez osłonki wiązany sznurkiem. W przekroju mięsień jednorodny z nielicznymi cienkimi warstwami tłuszczu.

Kształt:

Szynka o kształcie kuli o nieregularnych kształtach uwarunkowanych budową mięśnia użytego do produkcji. Przekrój owalny nieregularny.

Rozmiar:

Waga od 0,7 kg do 1,1 kg.

Barwa:

Zewnętrzna brązowa, w przekroju różowa.

Konsystencja:

Zwarta, w dotyku lekko twarda.

Smak:

Smak i zapach świeżego i wędzonego mięsa z wyczuwalnym dodatkiem soli, pieprzu i przypraw.

Tradycja:

Radomyśl Wielki położony jest w północno-zachodniej części województwa podkarpackiego, w powiecie mieleckim na granicy wyżyny tarnowskiej i niziny sandomierskiej. Graniczy bezpośrednio z województwem małopolskim. W większości tereny te są terenami rolniczymi o naturalnym środowisku, gdzie przez wiele lat rozwijało się rzemiosło, w tym związane z przetwórstwem mięsa. Mieszkańcy Radomyśla Wielkiego prowadzili w XVIII i IX wieku handel bydłem i trzodą chlewną. Nawet okres II wojny światowej nie przerwał produkcji wędlin i mięs, a za ich nielegalną produkcję groziła wysoka kara. Po II wojnie światowej Radomyśl Wielki był ośrodkiem uboju zwierząt rzeźnych i produkcji wędlin tradycyjnych. W 1989 roku powstało wiele zakładów przetwórstwa mięsnego, głównie małych produkujących wyroby tradycyjne oparte na starodawnych recepturach. W gminie Radomyśl Wielki we wsi Dulcza Wielka jedną z wędlin przygotowywaną w oparciu o stare receptury jest szynka wędzona dulcza. Na początku po uboju trzody chlewnej tusze dzielone są na półtusze, a następnie te rozbierane na poszczególne elementy mięsa, w tym kawałki szynki. Mięso nie jest schładzane, gdyż do przygotowywania szynki wędzonej stosowane jest tylko świeże mięso. Kolejnym etapem jest odpowiednie zamarynowanie kawałków szynki w zalewie przygotowanej z soli, ziół liścia laurowego, ziela angielskiego, rozmarynu, kolendry, pieprzu oraz czosnku. Mięso leży w marynacie od 7 do 10 dni i po tym okresie szynka jest sznurowana, a następnie umieszczana w wędzarni opalanej drewnem liściastym, głównie olchą, brzozą lub bukiem. „Czas wędzenia przekracza 6 godzin, szynka musi mieć odpowiedni kolor i zapach, wtedy można ją wyciągnąć z wędzarni i powiesić do ostygnięcia w temperaturze pokojowej, następnie przechowywać w chłodzie. Czas przechowywania nie jest zbyt długi, bo akurat szynkę, podobnie jak schab robi się najczęściej na specjalne okazje, a jeżeli bez okazji, to i tak się zjada w pierwszej kolejności” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Radomyśl Wielki).