W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Szynka wiejska wiązana radomyska

18.09.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2015-04-29 w kategorii Produkty mięsne w woj. podkarpackim.

Wygląd:

Charakterystyczny dla szynki wiejskiej.

Kształt:

Owalny.

Rozmiar:

Długość od 20 cm do 25 cm, szerokość od 10 cm do 15 cm, waga około 1 kg.

Barwa:

Brązowa, na przekroju różowa.

Konsystencja:

Soczysta, krucha, bez wycieków soku i skupisk galarety. Struktura plastra o grubości 3 mm dość ścisła, dopuszczalne rozwarstwienia poszczególnych mięśni.

Smak:

Smak i zapach charakterystyczny dla produktu wędzonego z dodatkiem przypraw.

Tradycja:

Gmina Radomyśl Wielki leży w północno-zachodniej części województwa podkarpackiego i stanowi teren przygraniczny pomiędzy dwoma województwami: małopolskim i podkarpackim. Miasto otoczone jest dwunastoma wsiami. Miejsce to zaskakuje niepowtarzalnym klimatem historycznym, typowym dla dawnych galicyjskich miasteczek. Lokalizacja miasta nastąpiła w 1581 roku w wyniku starania kasztelana bieckiego Mikołaja Firleja. Okoliczne wioski były ważnym elementem w rozwoju przetwórstwa mięsa wieprzowego. Rolnicy produkowali wyroby masarskie na własne potrzeby, na potrzeby rodzin mieszkających w okolicznych miastach, a także na handel. Sprzedaż prowadzona była między innymi podczas cotygodniowych targów. Z czasem konsumenci zaczęli coraz bardziej doceniać wyjątkową jakość wyrobów wędliniarskich z tego terenu. Na terenie gminy Radomyśl Wielki przeważa przemysł rolno-spożywczy. Rozwinięte jest tu rolnictwo w zakresie hodowli trzody chlewnej, a co się z tym łączy również handel. Ten rolniczy charakter okolicy, czyste tereny pozwoliły jeszcze przed wojną wypracować niepowtarzalne receptury wędliniarskie. Szynka wiejska wiązana radomyska to specjał wśród szynek. Na początku schłodzone mięso szynkowe musiało być dokładnie oddzielone, zamarynowane w soli i w różnych ziołach. Tak przygotowane leżakowało 4 dni, a czasem nawet do dwóch tygodni, a marynata zmieniana była co 2-3 dni. Po tym okresie szynkę wiązano sznurkiem konopnym i wędzono w wędzarni około 5 godzin. Do wędzenia używane jest drewno olchowe, dzięki któremu szynka uzyskuje niepowtarzalny smak, zapach oraz barwę. Po wędzeniu gotowe szynki przechowywane są w ciemnych i chłodnych pomieszczeniach. „Mało kiedy szynke u nas w domu zamawiali ale jak miało być w świeta wesele albo chrzciny to musowo było szynke na stole mieć! Trza było pokozać, że się gości szanuje, że częstuje dobrze. Najlepiej jak na Wielkanoc chrzciny robiły. Wtedy było i na chrzcinach i do barszczu we Wielką Niedziele dawały. Ale to było dobre!” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Radomyśl Wielki).

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
19.09.2018 09:35 Sławomir Mucha
Pierwsza publikacja:
19.09.2018 09:35 Sławomir Mucha
{"register":{"columns":[]}}