Wygląd:

Płyn o mętnym lub lekko mętnym wyglądzie.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Od słomkowej po złocistą.

Konsystencja:

Płynna z mętnym osadem.

Smak:

Słodki lub lekko kwaśny, o wyraźnym aromacie jabłek.

Tradycja:

Dolina rzeki Radomki jest obszarem krajobrazu chronionego. W zagłębieniach terenowych rzeki wykształciły się dobrej jakości gleby, na których tamtejsi mieszkańcy zaczęli sadzić drzewa owocowe, w tym jabłonie. Jabłka od wielu pokoleń były bardzo ważne dla mieszkańców tamtejszych ziem. Używali owoców z ocalałych drzew, które nie zostały zniszczone przez wojnę, jako jeden ze składników kuchni lokalnej. Po II wojnie światowej przerabiano owoce na wszelkiego rodzaju przetwory i robiono zapasy na zimę, w tym również soki. Podstawowym surowcem soku jabłkowego z doliny Radomki były najlepsze owoce odmian występujących na tamtejszym terenie takie jak: Idared, Golden, Delicious, Gala, Ligol itp. Wybrane owoce były myte, a następnie rozdrabniane przy pomocy maszynki do mielenia owoców. Tak uzyskana miazga była wkładana do płóciennego materiału, a następnie materiał mocno ściskany, co pozwalało na odciśnięcie soku od miazgi owocowej. Z czasem zaczęto wykorzystywać do tego celu prasę koszową, co umożliwiało wyciskanie większej ilości soku. Tłoczenie soków na zimno nie było zbyt powszechnym zjawiskiem, ze względu na fakt, że produkt był nietrwały i szybko ulegał fermentacji. Pod wpływem czasu proces wytwarzania soku uległ zmianie, która polegała na pasteryzacji tłoczonego soku, aby dłużej zachowywał trwałość. Sok wyciskany jest metodą na zimno, a dzięki nowoczesnej technologii pasteryzacji zachowuje smak i zapach świeżych jabłek. Sok jabłkowy z doliny rzeki Radomki obecny jest na różnych konkursach, festynach, dożynkach jako element tradycji i kultury tego regionu.