Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                   

Klarowny, przejrzysty płyn bez osadu i zawiesin o barwie bladoróżowej

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Przyjmuje kształt butelki lub szklanki, w której się znajduje

Wielkość

W zależności od pojemności naczynia, w którym się znajduje

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Barwa jasnoróżowa, kolor może ulec zmianie na bursztynowy pod wpływem utleniania

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Płynna, klarowna

Smak i zapach

Smak słodko-kwaskowaty, orzeźwiający; zapach lekko winny

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Chaber bławatek to pospolite zioło występujące w uprawach zbożowych, charakterystyczne dla polskich pól. W czasach, gdy nieznane były sztuczne barwniki, z płatków bławatka wytwarzano farbę, która doskonale barwiła na niebiesko wełnę, papier i przetwory spożywcze.

Częścią jadalną chabra są jedynie płatki, a w smaku może przypominać koniczynę. Najczęściej stosowany jest jako dodatek do herbat, a skrystalizowane płatki stanowią składniki deserów.

Z płatków chabra bławatka robiono niegdyś po wsiach orzeźwiający, naturalnie gazowany napój, zwany trunkiem z płatków chabru. Był on chętnie pity przez dzieci i żniwiarzy, ponieważ ów kwaskowy trunek naprawdę skutecznie gasi pragnienie w upalne dni. Kiedy dorośli pracowali, dzieci mogły zająć się zbieraniem płatków chabru, które należało do przyjemności.

Aby wyprodukować trunek z płatków chabru (bławatkowy), należy przygotować syrop cukrowy. Następnie płatki chabru wraz z syropem oraz przegotowaną woda umieścić w balonie do produkcji wina oraz doprawić nastaw drożdżami winiarskimi. Następnie należy odstawić trunek na 2 tygodnie, podczas których zachodzi proces fermentacji. Po tym czasie przecedza się trunek przez sitko i gazę w celu oddzielenia płynu od płatków chabru. Następnie płyn należy przelać do czystego gąsiora. Gdy trunek z płatków chabru będzie klarowny pozostaje przelanie do butelek.