Wygląd:

Zwarta masa twarogowa, na przekroju gładka, zewnętrzna powierzchnia z grudkami.

Kształt:

Kształt w zależności od użytej formy. Zazwyczaj w kształcie płaskich krążków.

Rozmiar:

Waga ok. 30 dkg, wysokość ok. 4 cm i średnica ok. 10 cm.

Barwa:

Biała do kremowej.

Konsystencja:

Miękki, w dotyku sprężysty.

Smak:

Lekko kwaśny i słonawy.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Marzęcino to typowo rolnicza wieś położona na Żuławach. Prawie w każdym gospodarstwie trzymano krowy, a mleko oraz przetwory mleczne zajmowały ważne miejsce w codziennej kuchni wiejskiej. W tradycyjnym gospodarstwie rzadko korzystano z gotowych produktów. Praktycznie wszystko co pojawiło się w jadłospisie było samodzielnie przygotowywane przez domowników. Z mleka robiono różne rodzaje sera, takie jak twarogi i sery twarde. Twaróg i sery robiono przeważnie latem, ponieważ dobrze i szybko mleko ulegało procesowi kwaszenia. Mleko po udoju odstawiało się w ciepłe miejsce w celu oddzielenia śmietany. Oddzieloną śmietanę zbierano, a mleko pozostawiano w umiarkowanie ciepłej temperaturze do momentu całkowitego oddzielenia serwatki. Sery i twaróg można było przechowywać w niskiej temperaturze (w piwnicach lub ziemiankach). Smak sera białego zmieniał się wraz z porami roku z powodu zmiany karmy krów. W lecie miał specyficzny smak, gdyż krowy zjadały zioła rosnące na łąkach, natomiast w zimie karmione były kiszonkami. Kiedyś twaróg jadano czysty, bez dodatków, na słono bądź słodko. Obecnie twaróg spożywa się w wersji bardziej wykwintnej z ziołami, rodzynkami i innymi przyprawami.