Wygląd:

Złoto-brązowe wafle w kształcie serc.

Kształt:

Serce.

Rozmiar:

Około 10 cm.

Barwa:

Złocista, miejscami lekko brązowa.

Konsystencja:

Sprężysta, miękkie w dotyku.

Smak:

Smak wanilii, zapach pieczonego ciasta.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

W tradycyjnej kuchni pomorskiej z wyrobów cukierniczych głównie wypiekano ciasta drożdżowe, popularnie zwane „kuchami”, ucierane babki oraz wafle, do wypieku których służyły specjalne żeliwne formy zwane wafelnicami. „Na Pomorzu prawie w każdym domu znajdowały się ozdobne, ciężkie formy kowalskiej roboty do pieczenia wafli. Korzystano z nich chętnie właśnie zimową porą” (Z. Przybylak, „Tradycyjna kuchnia pomorsko-wielkopolska”, Poznań 2005). Wewnątrz żeliwnej formy znajdowały się wytłoczone ząbkowane foremki w kształcie serca. Niektóre z wafelnic posiadały odlany na zewnątrz przepis na wykonanie wafli. Przysmak ten wypiekano z ciasta przypominającego ciasto naleśnikowe, ale o bogatszym składzie. „Najlepsze wafle wychodziły wtedy, gdy dodawano do ciasta siarę od krowy, która się ocieliła. Trochę do wafli, reszta dla cielaczka. Zwyczaj ten do dzisiaj kojarzy się niektórym w ten sposób” (W. Niemiec, „O tim, jak przóde lat Kaszëbi warzële”, Władysławowo). Upieczone wafle posypane cukrem pudrem, posmarowane miodem lub powidłami stanowiły dodatek do popołudniowej kawy. Obecnie wafle wypieka się w formach zasilanych elektrycznie.