Wygląd:

Wyrób w osłonce naturalnej, na przekroju widoczny szaro-różowy farsz z drobinkami przypraw.

Kształt:

Pęto, na przekroju okrągłe.

Rozmiar:

Pęta długości ok. 25 cm, waga ok. 0,5 kg.

Barwa:

Zewnętrzna jasno-szara, na przekroju różowo-szara z widocznymi zmielonymi przyprawami.

Konsystencja:

Jednolita masa, w dotyku miękka z cząstkami wątroby i podgardla.

Smak:

Charakterystyczny dla pasztetowej, delikatny z dodatkiem wątroby wieprzowej, wyczuwalne przyprawy: cebula, majeranek, sól.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Krzczonów to miejscowość położona na terenie regionu lubelskiego włączona w obszar Krzczonowskiego Parku Krajobrazowego. Wytwarzanie wyrobów mięsnych na tym obszarze ma tradycję sięgającą końca XIX wieku. Jest to związane z pojawieniem się pierwszych gospodarzy posiadających w swoich włościach zwierzęta hodowlane. Jednak największy rozkwit sztuki masarskiej przypada na lata po II wojnie światowej. Wówczas kilka masarzy otworzyło prywatną masarnię w Krzczonowie. Z niej też wyroby wędliniarskie z wieprzowiny znane były nie tylko w okolicy, ale w całym kraju. Wątrobianka przez niektórych nazywana pasztetową była produktem uboju gospodarczego wykonywanym natychmiast po zabiciu świni. Wyrób ten zawdzięcza swój wyjątkowy smak tradycyjnej recepturze, w której dodawane mięso z łopatki jest surowe, a nie jak w większości pasztetowych parzone lub obgotowywane. Kolejnym wyrazistym, charakterystycznym dla tego wyrobu dodatkiem jest cebula obsmażana na złoty kolor, na dobrym tłuszczu i rosół, często przygotowywany z drobiu lub z królika pochodzących od miejscowych rolników. Takie połączenie składników nadaje wątrobiance krzczonowskiej charakterystyczny łagodny smak. Dzięki walorom i bogactwu smaku, wątrobianka krzczonowska wpisała się na stałe w lokalną kuchnię wschodnich regionów Polski.