Wprowadzenie do obrotu nawozów organicznych, organiczno-mineralnych, mineralnych i środków wspomagających uprawę roślin (czyli środków poprawiających właściwości gleby, stymulatorów wzrostu i podłoży) wymaga pozwolenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wyjątkami określonymi w art. 5 ustawy o nawozach i nawożeniu.

„Art. 5 Do obrotu można wprowadzać także nawozy oraz środki wspomagające uprawę roślin, o których mowa w art. 3 ust. 2, dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Republice Turcji, jeżeli:

1. przepisy krajowe, na podstawie których są one wprowadzane do obrotu, zapewniają ochronę zdrowia ludzi, zwierząt i ochronę środowiska oraz przydatność do stosowania w zakresie odpowiadającym wymaganiom określonym w art. 4 ust. 6 lub
2. spełniają wymagania określone w przepisach dotyczących rolnictwa ekologicznego i są przeznaczone na potrzeby własne”

Należy podkreślić, że producent, importer lub inny podmiot wprowadzający do obrotu nawóz lub środek wspomagający uprawę roślin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiedzialny za prawidłowe stosowanie art. 5 ww. ustawy. Oznacza to, że powinien wykazać, że nawóz lub środek wspomagający uprawę dopuszczony do obrotu w innym państwie członkowskim spełnia wymagania dotyczące zdrowia ludzi i zwierząt, ochrony środowiska oraz przydatności do stosowania określone w art. 4 pkt 6 ustawy o nawozach i nawożeniu. Produkt dopuszczony do obrotu w innym państwie członkowskim UE, wprowadzany na rynek krajowy powinien spełniać wymagania określone dla produktów krajowych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 119, poz. 765 z późn.zm.).

Sprzedaż nawozów zarejestrowanych w innych państwach nie wymaga zgłoszenia, ale może podlegać kontroli Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa zgodnie z rozdziałem 6 ustawy o nawozach i nawożeniu.

„Art. 5 ustawy o nawozach i nawożeniu nie zobowiązuje do przesłania zezwolenia lub upoważnienia do Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa przed wprowadzeniem produktu do obrotu. Dokument potwierdzający rejestrację nawozu w innym kraju UE powinien być dostarczony do Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w przypadku kontroli, która może być przeprowadzona zgodnie z rozdziałem 6 ustawy o nawozach i nawożeniu”

Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/515 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie wzajemnego uznawania towarów wprowadzonych legalnie do obrotu w innym państwie członkowskim oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 764/2008 https://eurlex.europa.eu/legal-content/en/TXT/?uri-CELEX:32019R0515 , w celu ułatwienia podmiotom gospodarczym wykazania, że ich towary są wprowadzane do obrotu zgodnie z prawem w innym państwie członkowskim art. 4 został ustanowiony.

Art. 4 ust. 4 powyższego rozporządzenia stanowi, że "deklaracja wzajemnego uznania może zostać dostarczona właściwemu organowi państwa członkowskiego przeznaczenia do celów oceny przeprowadzanej na mocy art. 5”. Jednakże zgodnie z Art. 5 ust. 1 "Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia zamierza dokonać oceny towarów podlegających niniejszemu rozporządzeniu niezwłocznie kontaktuje się z zainteresowanym podmiotem gospodarczym".