Obecny kształt Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) został określony w rozporządzeniu UE 2021/2115^[1].

Rozporządzenie określa dziewięć celów szczegółowych WPR, spośród których trzy dotyczą środowiska i klimatu:

• wspieranie godziwych dochodów gospodarstw i odporności sektora rolnictwa w całej Unii w celu zwiększenia długoterminowego bezpieczeństwa żywnościowego oraz różnorodności w rolnictwie, a także zapewnienia zrównoważoności ekonomicznej produkcji rolnej w Unii;
•  zwiększenie zorientowania na rynek i konkurencyjności gospodarstw, zarówno w perspektywie krótkoterminowej, jak i długoterminowej, w tym większe ukierunkowanie na badania naukowe, technologię i cyfryzację;
• poprawa pozycji rolników w łańcuchu wartości;
• przyczynianie się do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej, w tym poprzez redukcję emisji gazów cieplarnianych i zwiększenie sekwestracji węgla, a także promowanie zrównoważonej energii;
• wspieranie zrównoważonego rozwoju zasobów naturalnych, takich jak woda, gleba i powietrze, i wydajnego gospodarowania nimi, w tym poprzez ograniczanie uzależnienia od środków chemicznych;
• przyczynianie się do powstrzymania utraty różnorodności biologicznej i odwrócenia tego procesu, wzmacnianie usług ekosystemowych oraz ochrona siedlisk i krajobrazu;
• przyciąganie i utrzymanie młodych rolników i nowych rolników oraz ułatwianie rozwoju zrównoważonej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich;
• promowanie zatrudnienia, wzrostu, równości płci, w tym udziału kobiet w rolnictwie, włączenia społecznego i rozwoju lokalnego na obszarach wiejskich, w tym biogospodarki o obiegu zamkniętym i zrównoważonego leśnictwa;
• poprawa reagowania rolnictwa Unii na potrzeby społeczne dotyczące żywności i zdrowia, w tym w zakresie żywności wysokiej jakości, bezpiecznej, bogatej w składniki odżywcze i produkowanej w zrównoważony sposób, w zakresie zmniejszenia marnowania żywności, zwiększenia dobrostanu zwierząt i zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.

Obecna WPR szczególną wagę przywiązuje do celów klimatycznych i środowiskowych, czego przejawem jest:

1. 1. 1. 1.  ustanowienie tzw. zielonej architektury WPR, na którą składają się: 

• warunkowość tj. normy i wymogi, których spełnienie jest warunkiem przyznania rolnikowi płatności obszarowych i płatności do zwierząt w pełnej wysokości,
• ekoschematy tj. płatności bezpośrednie przyznawane za dobrowolną realizację przez rolnika ponadstandardowych praktyk w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, wspierające ochronę środowiska, klimatu i dobrostan zwierząt,
• inne instrumenty wsparcia działań prośrodowiskowych w ramach II filara WPR: płatności rolno-środowiskowo- klimatyczne, ekologiczne, ONW, inwestycje prośrodowisowe, transfer wiedzy i współpraca w dziedzinie ochrony środowiska i klimatu.

1. 1. 1. 2.  wyznaczenie zasad zagospodarowania przyznanych państwom członkowskich UE pieniędzy:

• obowiązek przeznaczenia przez każde z państw członkowskich UE co najmniej 40% przyznanego budżetu (I i II filara^[2] WPR łącznie) na realizację celów klimatycznych,
• obowiązek wydatkowania corocznie co najmniej 25% środków I filara WPR na realizację ekoschematów,
• obowiązek wydatkowania co najmniej 35% środków II filara WPR na cele związane z ochroną środowiska.

W każdym państwie członkowskim cele środowiskowe i klimatyczne muszą być realizowane na wyższym poziomie ambicji niż miało to miejsce w ramach wcześniejszych programów (w Polsce – PROW 2014-2020).