Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                                

Gesty, jednolity płyn o biało-kremowej barwie.

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Wielkość

Butelka 500 ml.

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Biała do jasnokremowej.

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Konsystencja płynna, gęsta, zawiesista.

Smak i zapach

Smak lekko kwaśny do kwaśnego, aromatyczny, orzeźwiający.

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Dionizów  to niewielka miejscowość leżąca nieopodal Zduńskiej Woli na terenie województwa łódzkiego. Hodowano na tym terenie znaczne ilości krów. Nie obawiano się głodu kiedy w gospodarstwie była dojna krowa. Oznaczało to dostatek mleka, zarówno słodkiego, jak i kwaśnego. Z mleka wytwarzano sery, śmietanę oraz mleko zsiadłe. Zsiadłe mleko robiono zazwyczaj z mleka surowego zbieranego. Wykorzystywano je do obiadu, jedzono z  ziemniakami, kaszą gryczaną lub ze świeżymi ogórkami. Spożywano je również jako napój podczas upałów lub w czasie żniw. „Mleko słodkie je się z kluskami i kaszą, kwaśne z chlebem i kartoflami, a w czasie upałów samo.” (T. Sobczak „Konsumpcja żywnościowa chłopska w Królestwie Polskim w 2 połowie XIX i w początkach XX wieku”, 1976).