Wygląd:

Zupa z kawałkami ziemniaków i kluskami.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Biała z lekkim odcieniem koloru ziemniaków.

Konsystencja:

Płynna, gęsta, lekko zawiesista.

Smak:

Ziemniaków i mleka.

Tradycja:

Gmina Adamówka położona jest w obrębie Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Gmina ta charakteryzuje się znacznym potencjałem przyrodniczym i rolniczym. Produkty pozyskiwane z własnych gospodarstw dawniej i dziś stanowią podstawę potraw codziennych mieszkańców. Popularną potrawą przygotowywaną na tych terenach jest zupa dziadowska. W pierwszej połowie XX wieku obok takich zup jak żur czy barszcz stanowiła główną potrawę spożywaną na śniadanie, obiad i często na kolację. Dawniej ludzie byli mało zamożni, a składniki na zupę dziadowską były zawsze dostępne i niedrogie. Jednocześnie była potrawą smaczną i sycącą. Zupa dziadowska składa się z pokrojonych w kostkę, ugotowanych w wodzie ziemniaków oraz wrzuconych do tego drobnych klusek. Charakterystyczne dla tej potrawy są kluski szarpane – zwane też dartymi. „W czasie, kiedy ziemniaki się gotują, wyrabia się najprostsze na ciasto kluski. Mama do miski albo małej niecki sypała mąkę, wlewała stopniowo trochę wody, soliła i wyrabiała ręką tak długo, aż odchodziło od ręki. (…) Po wyrobieniu (w trakcie podsypywano mąką) należało ciasto trochę rozwałkować i można było palcami urywać, czyli „szczypać” małe kawałki i wrzucać do wody z ziemniakami” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Dąbrowicy). Na koniec zupa doprawiana jest solą i zabielana mlekiem bądź podbijana mąką. Zupa dziadowska spożywana jest jako danie główne, może być z dodatkiem chleba.