Wygląd:

Ciecz.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

Zależnie od pojemności naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Barwa jasna, od białej do lekko żółtej. Ciecz nieprzeźroczysta, nieklarowna.

Konsystencja:

Ciecz o rzadkiej konsystencji.

Smak:

Specyficzny, kwaskowaty (spowodowany obecnością kwasu kapuścianego).

Tradycja:

Zupa kwas to potrawa tradycyjna, gotowana głównie na obszarach wiejskich, znana od kilkuset lat. Przygotowywana na bazie soku z kapusty kwaszonej, który to produkt zawsze znajdował się w każdej kujawskiej chacie. Kiszenie kapusty było swego rodzaju rytuałem na polskiej wsi. Najpierw ogławiano główki, a kaczany oddawano zwierzętom. Następnie szatkowano kapustę tasakami, solono, ubijano w beczkach. Często wszystkim tym czynnościom towarzyszyła muzyka i zabawa. Obecnie zwyczaje te prawie zanikły, jednak sposób wytwarzania soku nie uległ zmianie, a receptura została zachowana w takiej formie, jak przed laty. Podczas kiszenia kapusty powstaje pewna ilość kwasu (soku). Wykorzystywano go do picia oraz do sporządzania zupy. Przed laty każda gospodyni starała się wykorzystać produkty w kuchni tak, aby się nic nie marnowało. Dlatego nadmiar kwasu z kapusty kiszonej nie był wylewany, ale przeznaczony do gotowania pożywnej zupy kwas. Jest to potrawa codzienna, stosunkowo tania, przyrządzana z produktów łatwo dostępnych. Spożywana na Kujawach od niepamiętnych czasów, szczególnie od jesieni do późnej wiosny, czyli wtedy, kiedy jest dostępna kapusta kiszona. Nazywana jest kwasem, w niektórych rejonach Kujaw kwoskiem, kwasówką, kapuścianką, zupą na kwasie kapuścianym albo zupą białą. Sporadycznie zupę tą określano mianem białego barszczu. W okresie postu zaprawiano zupę kwas jedynie mąką, czasami śmietaną. Zupę kwas zazwyczaj gotuje się po uroczystościach rodzinnych, kiedy to często przyrządzany jest bigos. Podczas gotowania bigosu odlewa się nadmiar kwasu kapuścianego, aby bigos nie był za kwaśny. Na drugi dzień kwas kapuściany wykorzystywany był i jest do gotowania zupy kwas, co również poprawia samopoczucie uczestników biesiady dnia poprzedniego. Dobroczynne działanie przypisuje się zawartym w soku kwasom oraz witaminie C. Recepturę na przyrządzenie opisywanej zupy trudno znaleźć w tradycyjnych książkach kucharskich. Jest to bowiem bardzo prosta potrawa, a przepis przekazywany jest ustnie z pokolenia na pokolenie.