Wygląd:

Zupa z brukwią i gęsiną; widoczne kawałki mięsa gęsi, brukiew pokrojona w podłużne paski, krojona marchew i ziemniaki

Kształt:

Podłużne kawałki brukwi o wymiarach 3-5 cm długości, małe kawałki mięsa, okrągłe kawałki marchwi i kostki ziemniaków

Rozmiar:

Danie mieści się w głębokim talerzu

Barwa:

Złocisty kolor brukwi, brązowy mięsa, pomarańczowe kawałki marchwi oraz żółte ziemniaków

Konsystencja:

Płynna z kawałkami brukwi, mięsa, marchwi oraz ziemniaków

Smak:

Smak słodkawy, zapach brukwi i majeranku

Dodatkowe Informacje:

Podaje się jako danie główne, bardzo smaczna potrawa jednogarnkowa

Tradycja:

Jak podaje Błaszkowski w Tradycyjnej ludowej kulturze materialnej Kaszub: Kaszubi od niepamiętnych czasów prowadzą osiadły tryb życia i właściwą mu gospodarkę rolniczo-hodowlaną. (...) Trzonem rolnictwa były gospodarstwa „gburskie” zamożnej warstwy chłopów. Uprawa była nastawiona na produkcję zbóż, strączkowych, okopowych w tym ziemniaków, brukwi, rzepy, marchwi oraz warzyw takich jak cebula. Ziemię pod uprawę warzyw okopowych nawożono obornikiem, a następnie „uciągano” w redliny. Brukiew i marchew dołowano na polu. Z liści brukwi robiono w specjalnych dołach kiszonkę dla bydła. Pożywienie Kaszubów było skromne. Podstawową potrawę stanowiły ziemniaki, które podawano codziennie na obiad. Gdy na wsi panowała bieda, rzadko na stole pojawiało się coś innego. Mówią o tym słowa piosenki: Cały tydzeń bulwë z mlecziem, bulwë z mlecziem, a w niedzielę sledza abo groch... (Bedeker Kaszubski, R. Ostrowska, I. Trojanowska, 1979). Wśród zup kaszubskich bardzo znane są: „miodny i kwasny bonk” (fasolowa na słodko-kwaśno), zupa „z żëłtëch wrëków”, „zôcerka z obóną”, „brzôdowa” i „czôrnina”.