SDG Portal Wiedzy

Cztery dźwignie, o których mowa to: zarządzanie, gospodarka i finanse, działania indywidualne i zbiorowe oraz nauka i technologia. 

Sprawowanie rządów stanowi ważną dźwignię do osiągnięcia systematycznej transformacji w dążeniu ku realizacji wszystkich 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju. Osiągnięcie określonego celu zależy w dużym stopniu od czynników instytucjonalnych, tj. od tego, jak rządy działają w ramach swoich zobowiązań odnośnie do Agendy 2030 i jak przekładają globalne ambicje na kontekst krajowy, regionalny i lokalny.

Dobre zarządzanie jako dźwignia oznacza: nadanie priorytetu spójności polityk na rzecz zrównoważonego rozwoju, przezwyciężanie silosów sektorowych, dostosowanie regulacji krajowych, aby przyczyniały się do realizacji SDGs i do ich wzajemnych powiązań, systemowe podejście do interakcji między SDGs i politykami, zdolność do adaptacji i elastyczność w zakresie innowacyjnego trybu pracy oraz posiadanie wystarczającego i odpowiedniego potencjału państwa. Kolejnym zasadniczym elementem tej dźwigni jest tworzenie skutecznych, przejrzystych, dostępnych i inkluzywnych instytucji. Takie instytucje są niezbędne do zwalczania korupcji, tworzenia potrzebnych polityk i przejrzystego planowania budżetów oraz do ochrony praworządności oraz dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

Ważny środek stanowi również polityka gospodarcza i finansowa, która może stymulować działania zmierzające ku zrównoważonemu rozwojowi i sprawiedliwym społecznie efektom. Przykłady pozytywnych działań gospodarczych i finansowych na rzecz zrównoważonego rozwoju można znaleźć w handlu, sektorze finansowym oraz polityce podatkowej. Dobrym przykładem jest handel zrównoważonymi technologiami, który może sprzyjać ich transformacji i transferowi, przyspieszając w ten sposób osiąganie SDGs. Innym przykładem są subsydia handlowe, które mogą być przyznawane na rzecz działań chroniących środowisko i ograniczone zasoby naturalne lub cofane w przypadku działań przeciwnych. Duży potencjał wspierania działań związanych z SDGs ma również kapitał prywatny, jak też oficjalna pomoc rozwojowa. Pozytywny wpływ na zmniejszanie nierówności społecznych na poziomie regionalnym może mieć skuteczna polityka podatkowa. Przepływy finansowe zależą jednak od innych dźwigni, takich jak zarządzanie i technologia, z których każda może wyznaczać priorytetowe obszary inwestycji i ustanawiać odpowiednią oficjalną pomoc rozwojową, jak również aktywować zasoby krajowe oraz ułatwiać przepływy finansowe.

Trzecia dźwignia – działania indywidualne i zbiorowe – obejmuje umożliwianie obywatelom udziału w ustalaniu priorytetów rozwojowych, monitorowaniu efektów i rozliczaniu decydentów, zapewniając dostosowanie polityk do potrzeb społeczeństwa oraz zwiększając trwałość ich oddziaływania. Wspieranie partycypacji i samostanowienia jest potężną dźwignią do realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju. Oznacza to m.in.  korzystanie z wiedzy oraz oddolnych innowacji instytucjonalnych, społecznych i technologicznych, a także działania na rzecz zmiany niezrównoważonych stylów życia i zachowań.

Nie ulega wątpliwości, że w realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju kluczową rolę odgrywają również nauka i technologia. Technologia może mieć podstawowe znaczenie w znajdowaniu kompromisów wynikających z poszczególnych SDGs. Inwestycje w technologię rosną, również w niektórych krajach rozwijających się. Transfer technologii i współpraca technologiczna są ważne w kontekście wzmocnienia potencjału technologicznego i zdolności adaptacji krajów najsłabiej rozwiniętych. Brak dostępu do technologii może pogłębiać nierówności społeczne. Wsparcie technologiczne może przynieść korzyści przedsiębiorstwom, zapewnić dostęp do finansowania i poprawić życie osób z niepełnosprawnościami.