Łódzki Urząd Wojewódzki w Łodzi

Kościół zyskał dwoje błogosławionych

Kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski, i Matka Elżbieta Czacka, fundatorka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, zostali oficjalnie włączeni przez papieża Franciszka do grona błogosławionych. List Apostolski Franciszka odczytał w czasie mszy beatyfikacyjnej w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie papieski delegat kard. Marcello Semeraro.

Róża Maria Czacka 

Pochodziła z rodziny arystokratycznej. W wieku 22 lat straciła wzrok. Podjęła wówczas decyzję, że nie zamknie się w swoim cierpieniu ale ofiaruje swoje życie innym niewidomym. Po latach rozpoczęła drogę życia zakonnego i założyła nowe Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, którego charyzmatem jest służba osobom niewidomym. Stworzyła też Laski – ośrodek szkolno – wychowawczy dla niewidomych , miejsce szczególne nie tylko ze względu na wymiar edukacyjny i charytatywny ale również duchowy. 

Choć przekonanie o jej świętości było powszechne na proces beatyfikacyjny trzeba było czekać dość długo. Rozpoczął się w grudniu 1987 r. i wraz z procesem ks. Korniłowicza zakończył się na etapie diecezjalnym w 1995 r. Dekret o heroiczności cnót matki Czackiej wydany został w 2017 r. W październiku 2020 r. zatwierdzony został przez Ojca Świętego cud za jej wstawiennictwem.

Kard. Stefan Wyszyński

Urodził się 3 sierpnia 1901 roku w Zuzeli, święcenia kapłańskie otrzymał we Włocławku w 1924 r. Po wybuchu II wojny światowej ukrywał się przed Gestapo. W okresie Powstania Warszawskiego pełnił funkcje kapelana grupy Kampinos AK, działającej w Laskach, oraz - pod pseudonimem Radwan III - kapelana szpitala powstańczego. W latach 1946–1948 pełnił funkcję biskupa diecezji lubelskiej, był także arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim - prymasem Polski. Od roku 1953 był także kardynałem prezbiterem. We wrześniu 1953 r. został aresztowany przez władze komunistyczne. Do roku 1956 internowano go w Rywałdzie, Stoczku, Prudniku i Komańczy. Ponieważ zawsze uważał, że należy podejmować wysiłek tworzenia lepszej przyszłości, czas w więzieniu poświęcił m.in. opracowaniu programu odnowy życia religijnego w Polsce, zawartym w idei Jasnogórskich Ślubów Narodu. Przygotował także założenia Wielkiej Nowenny przed obchodami 1000-lecia Chrztu Polski.

Jego służba miała ogromne znaczenie dla Kościoła katolickiego i Polaków. Przyczyniła się do odrodzenia życia religijnego i podtrzymania tożsamości narodowej w trudnym okresie historii naszej ojczyzny. Zwany Prymasem Tysiąclecia, był nie tylko wybitnym przywódcą duchowym, ale także niekwestionowanym autorytetem moralnym, mężem stanu, bronił godności i praw człowieka. Kard. Wyszyński był także duchowym współtwórcą przemian społecznych, które doprowadziły do upadku komunizmu w Polsce. 

Prymas Wyszyński zmarł 28 maja 1981 roku. Jego pogrzeb był wielką manifestacją przywiązania społeczeństwa polskiego do Kościoła. Wzięło w nim udział kilkaset tysięcy osób, które oddały hołd zmarłemu prymasowi. Po jego śmierci Papież ogłosił 30 dniową żałobę.

Wielkość całej posługi błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego oddają słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II: "Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża Polaka (…) gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twojego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem”

MUSICIE BYĆ JAK ORŁY

Z przemówienia milenijnego Prymasa Stefana Wyszyńskiego do młodzieży, Gniezno, Wzgórze Lecha, 1966 r.

Umiłowana Młodzieży! Jesteście pokoleniem milenijnym, przełomowym, które żyje na grani dwóch tysiącleci. Wiecie, jak trudno jest utrzymać się na grani. Wieją tam potężne wichry i szaleją burze… Trzeba mocno trzymać się <<pazurami>> rodzimej skały, aby nie spaść na dno przepaści. Trzeba nie lada wysiłku i bohaterskiego męstwa, aby się ostać…

Tylko orły szybują nad graniami i nie lękają się przepaści, wichrów i burz. Musicie mieć w sobie coś z orłów! – serce orle i wzrok orli ku przyszłości. Musicie ducha hartować i wznosić, aby móc jak orły przelatywać nad graniami w przyszłość naszej Ojczyzny. Będziecie wtedy mogli jak orły przebić się przez wszystkie dziejowe przełomy, wichry i burze, nie dając się spętać żadną niewolą. Pamiętajcie – orły to wolne ptaki, bo szybują wysoko.

Znacie zapewne piękną legendę o początkach państwa polskiego i miasta Gniezna, pierwszej stolicy Polski i koleby naszego chrześcijaństwa, która od wieków jest prawdziwym gniazdem, gdzie wylęgają się nowe orły dla przyszłości Ojczyzny i Kościoła.

Legenda mówi, że gdy książę Lech wędrował ze swoim plemieniem – szukając miejsca na osiedlenie dla siebie i swego ludu, ujrzał przed sobą wzgórze z potężnym starym dębem, a na nim – gniazdo orląt. Nad drzewem szybował biały orzeł, niosący w szponach zdobycz dla swoich piskląt. Lech uznał to za znak Najwyższego. Wokół dębu zbudował gród książęcy i od orlego gniazda nazwał go Gnieznem, przyjmując orła białego za godło swego ludu (por. Stanisław Świrko, „Orle gniazdo”).

Takie są legendarne początki państwa polskiego. Na Wzgórzu Lecha stoi dziś Prymasowska Bazylika Królowej Wniebowziętej, która swymi ramionami, jak najlepsza Matka, ogarnia wszystkie polskie orlęta, rodzące się w polskim Gnieździe orłów.

Droga Młodzieży milenijnej Polski! – Pamiętajcie, że i Wy jesteście z pokolenia orłów. Niech to będzie dla Was znakiem, programem i ukazaniem drogi…

,,Wylęgacie się'' wszyscy na ziemi polskiej, która jest „gniazdem orłów” dla przyszłych pokoleń. W ramionach Jasnogórskiej Pani, Waszej najlepszej Matki i Królowej Polski, szybujcie wysoko ku przyszłości Ojczyzny i Kościoła”.