Łódzki Urząd Wojewódzki w Łodzi

Wiza krajowa w celu repatriacji może być wydana osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:

• jest polskiego pochodzenia;
• przed dniem wejścia w życie ustawy zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnych Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej.

Wiza krajowa w celu repatriacji może być wydana małżonkowi i zstępnym do czwartego stopnia osoby, o której mowa powyżej, jeżeli zamierzają przybyć do Rzeczypospolitej Polskiej z osobą, o której mowa powyżej, z zamiarem osiedlenia się na stałe.

Wiza krajowa w celu repatriacji może być wydana małżonkowi zstępnego, o którym mowa powyżej, jeżeli zamierza z nim przybyć do Rzeczypospolitej Polskiej z zamiarem osiedlenia się na stałe.

Osoba ubiegająca się o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji składa osobiście wniosek o jej wydanie do konsula.

W szczególnych przypadkach, uzasadnionych osobistą sytuacją osoby, konsul może odstąpić od wymogu osobistego złożenia wniosku.

Wniosek składa się na formularzu stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 15 maja 2017 r. w sprawie wzoru formularza wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji oraz fotografii dołączanych do wniosku.

Jeżeli wniosek zawiera braki formalne, konsul wzywa do jego uzupełnienia w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Zgodnie z art. 6 ustawy o repatriacji dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być dokumenty, wydane przez polskie władze państwowe lub kościelne, a także przez władze byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, dotyczące wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub pradziadków, a w szczególności:

1. polskie dokumenty tożsamości;
2. akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poświadczające związek z polskością;
3. dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
4. dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
5. dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe zawierające wpis informujący o narodowości polskiej.

Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być również inne dokumenty, a w szczególności:

1. o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej narodowości polskiej;
2. potwierdzające prześladowanie osoby ze względu na jej polskie pochodzenie.

Konsul zwraca wnioskodawcy przekazane przez niego oryginały dokumentów, z wyjątkiem zagranicznych dokumentów umożliwiających sporządzenie polskiego aktu stanu cywilnego.

Konsul wydaje wizę krajową w celu repatriacji po przedstawieniu dowodu potwierdzającego posiadanie lub zapewnienie lokalu mieszkalnego i źródeł utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej albo zapewnienie miejsca w ośrodku, zwanych dalej „warunkami do osiedlenia się”.

Dowodem potwierdzającym posiadanie warunków do osiedlenia się jest dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu mieszkalnego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy oraz oświadczenie o zatrudnieniu lub umowa o pracę na okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Dowodem potwierdzającym zapewnienie warunków do osiedlenia się jest:

• decyzja Pełnomocnika w sprawie przyznania miejsca w ośrodku;
• uchwała rady gminy zawierająca zobowiązanie do zapewnienia warunków do osiedlenia się przez okres nie krótszy niż 2 lata;
• oświadczenie obywatela polskiego, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zawierające zobowiązanie do zapewnienia warunków do osiedlenia się przez okres nie krótszy niż 2 lata.

Decyzja, uchwała oraz oświadczenie, o których mowa powyżej, zawierają w szczególności wskazanie ośrodka lub lokalu mieszkalnego oraz formy udostępnienia tego lokalu.

Oświadczenie obywatela polskiego, o którym mowa powyżej, może dotyczyć wyłącznie wstępnych, zstępnych lub rodzeństwa tej osoby.

Dowód potwierdzający posiadanie lub zapewnienie źródeł utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej nie jest wymagany w przypadku osób małoletnich oraz osób, którym przysługują uprawnienia emerytalne lub rentowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Osobie, która nie posiada zapewnionego w Rzeczypospolitej Polskiej lokalu mieszkalnego i utrzymania lub miejsca w ośrodku, a spełnia pozostałe warunki do uzyskania wizy krajowej w celu repatriacji, konsul wydaje decyzję o zakwalifikowaniu do wydania wizy krajowej w celu repatriacji.

Osoba, przybywająca do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej w celu repatriacji nabywa obywatelstwo polskie z mocy prawa z dniem przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej (fakt przekroczenia granicy potwierdza stempel kontroli granicznej).

Po przybyciu na miejsce osiedlenia repatrianci mają obowiązek: zarejestrować w miejscowym Urzędzie Stanu Cywilnego swoje akty stanu cywilnego (urodzenia, ślubu itp.) wraz z ich tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego na język polski, następnie zgłosić się do urzędu wojewódzkiego właściwego dla miejsca zamieszkania, aby otrzymać od wojewody potwierdzenie obywatelstwa polskiego (potwierdzenie jest wydawane na podstawie paszportu z wklejoną wizą krajową w celu repatriacji oraz po przedstawieniu odpisów aktów stanu cywilnego sporządzonych w polskim USC), złożyć w urzędzie miasta lub gminy wniosek o wydanie dowodu osobistego, zameldować się na pobyt stały oraz wystąpić o nadanie numeru PESEL.

Kontakt:

(+48) 42 664-17-40

(+48) 42 664-17-58

(+48) 42 664-17-47