W wydarzeniu zorganizowanym z okazji obchodzonej niedawno 150. rocznicy urodzin tego wielkiego Polaka wzięli udział uczniowie Zespołu Szkół Chemicznych i Ogólnokształcących w Olsztynie.
Powitał ich Wojewoda Warmińsko-Mazurski Radosław Król. Następnie dr Grzegorz Kała z Katedry Wojskoznawstwa i Studiów Strategicznych Instytutu Historii UWM opowiedział o życiu i działalności Wincentego Witosa.
Dodatkowo Wojewoda przybliżył ideę organizacji cyklu oraz odpowiadał na pytania młodzieży, które były niezwykle interesujące:
Czy naprawi Pan drogi?
Kiedy zakończy się budowa kościoła wiecznej budowy w Olsztynie?
Jaką największą rybę Pan złapał?
Czy praca wójta bardziej się Panu podoba czy wojewody?
Gdyby miał Pan teraz 10 lat, czy uwierzyłby Pan w to, że będzie Pan Wojewodą?
Jaka była najtrudniejsza sytuacja w Pana karierze?
Nie zabrakło również tematycznego quizu złożonego z 15 pytań. Trzy najlepsze drużyny otrzymały nagrody.
I miejsce drużyna – Nah id win
II miejsce drużyna – lale
III miejsce drużyna - 🌸🌸
Na zakończenie dla wszystkich był słodki poczęstunek.
Wincenty Witos urodził się 21 stycznia 1874 r. we wsi Wierzchosławice w powiecie tarnowskim, a zmarł 31 października 1945 r. w Krakowie. Był radnym, wójtem, posłem, premierem. Współtwórcą i wieloletnim przywódcą PSL „Piast”. Już w roku 1918, stojąc na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w zaborze austriackim, w celu odbudowy państwa polskiego potrafił współpracować z różnymi opcjami politycznymi (za podstawy do stworzenia państwa uznawał trzy wartości: ziemię, religię i narodowość). Wniósł ogromny wkład w odzyskanie przez Polskę niepodległości, a następnie w jej utrzymanie. Jego największą zasługą było pobudzenie świadomości narodowej i propaństwowej u chłopów. Symbolicznym tego wyrazem był udział chłopów – żołnierzy w wojnie polsko-bolszewickiej. W dramatycznym roku 1920 Witos tworzył Rząd Obrony Narodowej, mając udział w skutecznym odparciu Armii Czerwonej („Trzeba ratować Ojczyznę, trzeba jej oddać wszystko – majątek, krew i życie, bo ta ofiara stokrotnie się opłaci, gdy uratujemy państwo od niewoli i hańby”). Także przy jego udziale została uchwalona Konstytucja RP w roku 1921. Żeby zapobiec wojnie domowej, podczas zamachu stanu w roku 1926 złożył dymisję. W latach 30. XX w. niesłusznie skazany w procesie brzeskim, przez 6 lat przebywał na emigracji w Czechosłowacji. Do kraju powrócił widząc nieuchronność wojny z Niemcami, wzywając do obrony Ojczyzny. W archiwach Polskiego Radia zachowało się przemówienie wygłoszone przez Wincentego Witosa w 1938 roku; prawdopodobnie jedyne zachowane nagranie z jego głosem: „Wszyscy własnymi rękami powinni dokonać gruntownej przebudowy państwa, zgodnie z duchem czasów, jego potęgą i własnym interesem” – apelował do chłopów. W czasie II wojny światowej był więziony przez okupanta. Po wojnie, wraz ze Stanisławem Mikołajczykiem utworzył Polskie Stronnictwo Ludowe. W swojej ostatniej odezwie wzywał do odpowiedzialnej i wytrwałej pracy na rzecz Ojczyzny.