W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Sekcja instrumentów smyczkowych

Pierwsza klasa smyczkowa powstała w Szkole jeszcze w XIX wieku. Była nią otwarta w 1892 roku klasa wiolonczeli. W 1903 roku, po reformie szkoły dokonanej przez dyrektora Bolesława Domaniewskiego otwarto klasę skrzypiec początkując tym samym dział instrumentów smyczkowych.

W okresie międzywojennym Szkoła przeżywała lata rozkwitu. Rozwijał się też dział instrumentów smyczkowych – klasy skrzypiec prowadzili Józef Loewenstein, Eugenia Matiasiak i Nina Stokowska, klasę altówki – Borys Kowalewski, wiolonczeli – Kazimierz Blaschke, a kontrabasu – Adam Chromiński.  W 1927 roku dyrektorem szkoły został kompozytor Adam Wieniawski, bratanek Henryka Wieniawskiego. Z jego inicjatywy w 1935 roku Szkoła powołała Międzynarodowe Konkursy Skrzypcowe im. Henryka Wieniawskiego.

Po wojnie do grona wybitnych pedagogów przedwojennych dołączali znani instrumentaliści. Nastąpił szczególny rozkwit klas skrzypiec, wśród których wielką postacią była profesor Irena Dubiska – pierwsza wykonawczyni utworów skrzypcowych Karola Szymanowskiego, profesor PWSM w Warszawie i PWSM w Łodzi. Tradycje pedagogiczne profesor Dubiskiej kontynuował jej znakomity uczeń, prof. Zenon Brzewski, założyciel oraz kierownik artystyczny i naukowy Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Łańcucie, który w latach 1971-1972 piastował stanowisko dyrektora Szkoły.

Obok klas skrzypiec pięknie w powojennej historii Sekcji i Szkoły zapisały się inne klasy smyczkowe.
Klasę altówki prowadził prof. Feliks Głowacki, członek orkiestry Filharmonii Narodowej. Był on też długoletnim kierownikiem Sekcji. Profesorowie Kazimierz Wiłkomirski, Roman Jabłoński, Anna Orkisz i Jerzy Ługiewicz prowadzili klasy wiolonczeli i wykształcili wielu wybitnych wiolonczelistów. Profesor Marian Płaza – członek orkiestry Opery Narodowej prowadził znakomitą klasę kontrabasu.

Z młodymi muzykami pracowali również: prof. Zenon Bąkowski – wieloletni koncertmistrz Filharmonii Narodowej, profesor PWSM w Warszawie,  prof. Henryk Palulis – laureat Konkursu im. H. Wieniawskiego, profesor PWSM w Warszawie, twórca tzw. „szkoły ćwiczeń” wdrażającej nowe metody nauczania i doskonalenia techniki skrzypcowej, Michał Trojanowski (uczeń prof. Z. Brzewskiego) - laureat Konkursu Skrzypcowego w Sofii, członek Kwartetu Warszawskiego, później prowadzący klasę skrzypiec w Hanowerze, prof. Mirosław Ławrynowicz (również uczeń prof. Z. Brzewskiego) – laureat Konkursu Bayerische Rundfunk w Monachium, profesor Akademii Muzycznej w Warszawie.

Związki profesora Brzewskiego ze Szkołą były tak mocne, że w 1990 roku podjął on starania o otwarcie na Bednarskiej klas smyczkowych połączonych z pionem ogólnokształcącym, dając tym samym podwaliny dla nowej szkoły talentów o strukturze liceum muzycznego. W 1991 roku, kierując się niewystarczającymi warunkami lokalowymi ówczesna dyrektor szkoły Danuta Olechnowicz zmuszona była odrzucić ofertę i plany profesora Brzewskiego. W ten sposób zaplanowana przez niego szkoła powstała później w kompleksie szkół muzycznych przy ulicy Miodowej jako Liceum Muzyczne im. Z. Brzewskiego, co stworzyło dla Sekcji instrumentów smyczkowych Szkoły im.Chopina, a szczególnie dla klas skrzypiec poważną konkurencję.

W 2006 roku ówczesny dyrektor szkoły prof. Paweł Skrzypek podjął próbę przywrócenia klasom skrzypiec dawnej świetności poprzez zaproszenie do współpracy mistrza o światowej renomie. W ten sposób do historii sekcji smyczkowej wpisał się w latach 2007-2008 wirtuoz, podyplomowy uczeń i podopieczny Jashy Heifetza Piotr Janowski, zwycięzca  V Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu w 1967 roku, a także zdobywca pierwszych nagród konkursów Philadelphia Orchestra Competition w 1972 roku i Dealy Competition w Dallas w 1974 roku oraz wielu innych konkursów solowych i kameralistycznych. Świetnie rozwijającą się współpracę przerwała nagła śmierć profesora Janowskiego w 2008 roku.

Po 22 latach latach kierowania Sekcją przez innych „smyczkowców” (1993 – 1998 – wiolonczelista Karol Leonowicz; od 1998 roku, przez 17 lat – kontrabasista Michał Lisiecki) we wrześniu 2015 roku kierownictwo Sekcji Instrumentów Smyczkowych objął ponownie skrzypek – Marek Wroński, z racji funkcji – jako absolwent prof. Zenona Brzewskiego – opierający meritum działalności Sekcji na estetyce i dydaktycznej myśli profesora.

Kontynuując  działalność wybitnych poprzedników Sekcja stara się zapewnić uczniom – poza normalnym procesem dydaktycznym – edukację szczególnie przydatną w zawodzie muzyka. Istotnym elementem nauczania jest udział w audycjach muzycznych, koncertach i licznych kursach prowadzonych przez autorytety muzyczne. Duża wagę przywiązuje się do pracy w zespołach kameralnych i orkiestrze, co jest jedną z najlepszych form rozwoju dla młodych muzyków. Uczniowie uczestniczą w Przesłuchaniach Ogólnopolskich, organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej.
Wchodząc w skład Szkolnej Orkiestry Symfonicznej uczniowie sekcji tworzą też orkiestrę smyczkową, która prowadzi aktywną współpracę koncertową z Wydziałem Jazzu i Wydziałem Wokalno-Estradowym. Dla uczniów sekcji koncerty te nieodmiennie stanowią cenną i niezwykle lubianą praktykę.

Kadra Sekcji Instrumentów Smyczkowych

  • Marek Wroński - skrzypce, kierownik sekcji
  • Katarzyna Bąkowska - skrzypce
  • Wioletta Hajdus - skrzypce
  • Wojciech Hartman - skrzypce
  • Marta Lelek - skrzypce
  • Adam Zarzycki - skrzypce
  • Bartosz Henrych - altówka
  • Jacek Toczyski - altówka
  • Karol Marianowski - wiolonczela
  • Antonina Przybyszewska - wiolonczela
  • Karolina Koślacz – viola da gamba, wiolonczela
  • Michał Lisiecki - kontrabas
{"register":{"columns":[]}}