Filipiny są krajem, z którego rocznie wyjeżdża około 1 milion obywateli w celu poszukiwania pracy. Za granicą pracuje około 10 mln Filipińczyków. W przeszłości pracownicy z tego kraju byli zatrudnieni w Polsce m.in. przy projekcie Grupy Orlen Olefiny III. Pracownicy z Filipin przyjeżdzający do Polski to głównie osoby niewykwalifikowane. Przyjazdy takie muszą być ściśle skorelowane z potrzebami polskiej gospodarki i możliwościami integracyjnymi RP.

Polska placówka konsularna w ostatnich tygodniach znalazła się pod medialną presją inspirowaną przez działające agresywnie w Polsce i na Filipinach firmy rekruterskie oraz miejscowych często nieuczciwych, pośredników. Media filipińskie i część polskich portali powiela nieprawdziwą narrację o polskich wizach, które otrzymywane są za łapówkę. Presję tę wspierają także niektórzy filipińscy politycy. Media nie przedstawiły żadnych dowodów na udział w tym procederze jakiegokolwiek polskiego urzędnika. Nie wskazano także na nieszczelność systemu przydzielania miejsca w kolejce wizowej przez firmę outsourcerską, z której usług korzystają także inne kraje UE. System rejestracji na spotkanie wizowe na Filipinach wymaga uwierzytelnienia aplikanta. Był kontrolowany wiosną 2024 roku przez organa Unii Europejskiej, które nie stwierdziły nieprawidłowości.

Polskie MSZ powiadomiło władze filipińskie – zgodnie z przyjętymi procedurami – o podejrzeniu działań na szkodę obywateli Filipin ze strony oszustów, oferujących rzekomo polskie wizy za opłaty. Zadeklarowaliśmy pełną współpracę w wyjaśnieniu omawianych przez media przypadków. Obietnica załatwienia wizy jest nadużyciem prawa, nawet jeśli pośrednik działa legalnie na lokalnym rynku. Z podobnym problemem zmagają się na Filipinach inni nasi partnerzy z państw Strefy Schengen.

O przyznaniu polskiej wizy decyduje wyłącznie polski konsul oraz potrzeby polskiej gospodarki, a nie założenia biznesowe firm pośrednictwa pracy.

MSZ współpracując z MSWiA oraz MRPiPS skierował w grudniu 2024 r. do Sejmu pakiet czterech ustaw, służących uszczelnieniu polskiego systemu wizowego i stworzeniu racjonalnej polityki migracyjnej, które stanowią również odpowiedź na aferę wizową poprzedniego rządu, kiedy osoby związane z jednym z wiceministrów spraw zagranicznych wykorzystywały tę znajomość, aby wpływać na szybsze uzyskanie przez wybranych cudzoziemców wiz. Paradoksalnie sytuacja na Filipinach potwierdza, że działania z ostatnich 12 miesięcy uszczelniające system wizowy, są skuteczne.