Urodzony 5 maja 1957 r. w Piotrkowie Trybunalskim, dyplomata, historyk. Absolwent Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego (1980) oraz Wydziału Stosunków Międzynarodowych University of Oregon (1991) w Stanach Zjednoczonych. W latach 1992–1993 odbył studia podyplomowe w dziedzinie bezpieczeństwa międzynarodowego i kontroli zbrojeń w Geneva Centre for Security Policy w Szwajcarii. W 1993 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w historii na podstawie pracy „Stany Zjednoczone a strategiczne rokowania rozbrojeniowe 1919–1936”. W latach 1981–1987 pracował na stanowisku asystenta na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. Z Ministerstwem Spraw Zagranicznych związany jest od początku lat 90. W 1992 r. został zatrudniony jako starszy ekspert w Departamencie Systemu Narodów Zjednoczonych i Departamencie Instytucji Europejskich, w 1996 r. został zastępcą dyrektora w Departamencie Instytucji Europejskich, a następnie w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa. W 1997 r. pełnił obowiązki szefa Biura Łącznikowego RP przy NATO w Brukseli, był także zastępcą Przedstawiciela RP w nowopowstałej placówce dyplomatycznej przy Sojuszu Północnoatlantyckim (1997–1999). W latach 1999–2002 reprezentował Polskę w Iranie jako ambasador. W 2003 r. pracował w Departamencie Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ, a w 2005 r. został zastępcą dyrektora w Departamencie Afryki i Bliskiego Wschodu. W latach 2005–2008 był wiceministrem spraw zagranicznych, jednocześnie pełniąc funkcję głównego negocjatora w rozmowach ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie tarczy antyrakietowej. W 2008 r. został powołany na stanowisko zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Od 2011 r. był posłem na Sejm VII Kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W parlamencie pełnił między innymi funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych i delegata do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO. W wyborach parlamentarnych w 2015 r. ponownie uzyskał mandat poselski.