Urodzony 19 lutego 1922 r. w Warszawie, zmarł 24 kwietnia 2015 r. w Warszawie, historyk, pisarz, dyplomata. Ukończył Uniwersytet Warszawski w 1949 r. Był więźniem obozu w Oświęcimiu w latach 1940–1941, żołnierzem Armii Krajowej 1942–1945, uczestnikiem powstania warszawskiego, współredaktorem prasy AK, działaczem Tymczasowego Komitetu Pomocy Żydom, a następnie Rady Pomocy Żydom w Polsce. Więziony w latach 1946–1948 i 1949–1954, zrehabilitowany w 1955 r. W latach 1955–1973 był redaktorem w licznych periodykach, 1973–1985 wykładowca najnowszej historii Polski i nauk politycznych na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL i uczelniach niemieckich. Współzałożyciel Towarzystwa Kursów Naukowych w 1978 r. i wykładowca „uniwersytetu latającego” 1978–1990. Współzałożyciel i członek Komitetu Obrony Prześladowanych za Przekonania przy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” 1980. Internowany od grudnia 1981 r. do kwietnia 1982 r. W latach 1990–1995 ambasador w Austrii. Minister spraw zagranicznych od 7 marca 1995 r. do 22 grudnia 1995 r., ponownie od 30 czerwca 2000 r. do 19 października 2001 r. Autor wielu publikacji poświęconych historii najnowszej, stosunkom polsko-żydowskim i polsko-niemieckim.