Jego członkami jest 18 państw: Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Gruzja, Kazachstan, KRL-D, Kuba, Mołdawia, Mongolia, Polska, Federacja Rosyjska, Rumunia, Słowacja, Ukraina, Uzbekistan, Wietnam.

Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych prowadzi działalność w trzech zasadniczych obszarach: badania podstawowe, zastosowania oraz działalność edukacyjna.

W obszarze badań podstawowych w Instytucie ustanowiono pięć kierunków badawczych:

• fizyka teoretyczna,
• fizyka cząstek elementarnych i relatywistyczna fizyka jądrowa,
• fizyka jądrowa,
• fizyka skondensowanej fazy materii, badania radiacyjne i radiobiologiczne,
• sieci informatyczne, techniki obliczeniowe i fizyka komputerowa.

Na infrastrukturę badawczą Instytutu składa się szereg unikalnych urządzeń badawczych stanowiących wyposażenie poszczególnych Laboratoriów:

• Synchrocyklotron oddany do użytku w 1949 roku, przyśpieszający protony do najwyższej wówczas w świecie energii 680 MeV
• Synchrofazotron, uruchomiony w 1957 roku, przyśpieszający protony do energii 10 GeV.
• Nuklotron, pierwszy w świecie akcelerator z magnesami nadprzewodzącymi, rozpoczął pracę w roku 1993, pozwala przyśpieszać jądra od wodoru do uranu z natężeniem wiązki 108 -1013 cząstek w impulsie o energii 6-7 GeV na nukleon.

Cyklotrony U-200, U-400, U-400M, IC-100 i mikrotron T-25 stanowią unikalny w skali światowej kompleks akceleratorów. Wykorzystując ten kompleks prowadzone są badania syntezy nowych pierwiastków w obszarze tzw. wyspy stabilności, badanie własności fizycznych i chemicznych izotopów superciężkich, badanie charakterystyk spontanicznego i wymuszonego rozpadu jąder, spektroskopia izotopów pierwiastków ciężkich i transuranowych, a także badanie struktury lekkich egzotycznych systemów jądrowych w reakcjach z jądrami stabilnymi i niestabilnymi (radioaktywnymi).