Główny Inspektorat Ochrony Środowiska

Ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego środowiska, w szczególności poprzez:

• utrzymanie poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie,
• zmniejszenie poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany.

Oceny stanu akustycznego środowiska i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska (PMŚ) na podstawie wyników pomiarów poziomów hałasu określonych wskaźnikami długookreowymi ( L_DWN, L_N) i krótkookresowymi  (L_AeqD i L_AeqN)  z uwzględnieniem pozostałych danych, w szczególności dotyczących sposobu zagospodarowania i użytkowania terenu, warunków meteorologicznych, natężenia ruchu oraz demograficznych.

Celem funkcjonowania podsystemu monitoringu hałasu jest gromadzenie, przetwarzanie i rozpowszechnianie informacji o stanie akustycznym środowiska. W ramach monitoringu hałasu Centralne Laboratorium Badawcze (CLB) wykonuje pomiary hałasu komunikacyjnego (drogowego, kolejowego i lotniczego). W ramach PMŚ gromadzone są także w dedykowanej bazie danych  dane z pomiarów hałasu komunikacyjnego i przemysłowego przekazywane do GIOŚ przez podmioty do tego zobowiązane. Dane z pomiarów hałasu wykorzystywane są przy:

• tworzeniu wojewódzkich ocen stanu akustycznego środowiska,
• tworzeniu lokalnych map hałasu,
• udostępnianiu informacji ośrodowisku,
• przekazywaniu do GUS w ramach obowiązku sprawozdawczego wynikającego z Programu Badań Statystycznych Statystyki Publicznej (PBSSP) danych dotyczących poziomu hałasu w środowisku.

Podstawa prawna prowadzenia monitoringu hałasu:

• Ustawa z dnia 27 kwietnia 2021 r. Prawo ochrony środowiska,
• Ustawa z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspecji Ochrony Środowiska,
• Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku,
• Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 września 2021 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji,
• Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku przez zarządzającego  drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem,
• Rozporządzenie Ministra Środowiska  z dnia 25 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących rejestru zawierającego informacje o stanie akustycznym środowiska.

Wskaźniki hałasu

Równoważny poziom hałasu - oznacza wartość poziomu ciśnienia akustycznego ciągłego ustalonego dźwięku, skorygowaną według charakterystyki częstotliwościowej A, która w określonym przedziale czasu odniesienia jest równa średniemu kwaratowi ciśnienia akustycznego analizowanego dźwięku o zmiennym poziomie w czasie; równoważny poziom hałasu wyraża się wzorem zgodnie z Polską Normą.

Wskaźniki hałasu są to parametry hałasu określone poziomem dźwięku A wyrażonym w decybelach (dB). Wyróżniamy:

1. Wskaźniki hałasu mające zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony środowiska przed hałasem, w szczególności do sporządzania strategicznych map hałasu oraz programów ochrony środowiska przed hałasem:
   • L_DWN - długookresowy średni poziom dźwięku A wyrażony w decybelach, wyznaczony w ciągu wszystkich dób w roku, z uwzględnieniem pory dnia (rozumianej jako przedział czasu od godz. 6.00 do godz. 18.00), pory wieczoru (rozumianej jako przedział czasu od godz. 18.00 do godz. 22.00) oraz pory nocy (rozumianej jako przedział czasu od godz. 22.00 do godz. 6.00),
   • L_N - długookresowy średni poziom dźwięku A wyrażony w decybelach, wyznaczony w ciągu wszystkich pór w roku (rozumianych jako przedział czasu od godz. 22.00 do godz. 6.00).
2. Wskaźniki mające zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska w odniesieniu do jednej doby:
   • L_AeqD - równoważny poziom dźwięku A dla pory dnia (rozumianej jako przedział czasu od godz. 6.00 do godz. 22.00),
   • L_AeqN - równoważny poziom dźwięku A dla pory nocy (rozumianej jako przedział czasu od godz. 22.00 do godz. 6.00).

W Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 roku (Dz.U. z 2014 r. poz. 112 t.j.) zostały ustalone:

• zróżnicowane dopuszczalne poziomy hałasu określone wskaźnikami hałasu L_DWN, L_N, L_AeqD i L_AeqN dla następujących rodzajów terenów faktycznie zagospodarowanych:
  • pod zabudowę mieszkaniową,
  • pod szpitale i domy pomocy społecznej,
  • pod budynki związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,
  • na cele uzdrowiskowe,
  • na cele rekreacyjno-wypoczynkowe,
  • pod zabudowę mieszkaniowo-usługową;
• dopuszczalne poziomy hałasu z uwzględnieniem rodzaju obiektu lub działalności będącej źródłem hałasu;
• okresy, do których odnoszą się poziomy hałasu, jako czasy odniesienia.

Strategiczne mapy hałasu i programy ochrony środowiska przed hałasem

Zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska, do której transponowano zapisy Dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku, zarządzający głównymi drogami, głównymi liniami kolejowymi, głównymi lotniskami oraz prezydenci miasta o liczbie mieszkańców wiekszej niż 100 tysięcy co pięć lat sporządzają strategiczne mapy hałasu. Na ich podstawie marszałkowie województw uchwalają programy ochrony środowiska przed hałasem, w których wskazuje się kierunki i zakres działań ograniczających poziom hałasu w środowisku.

 

Raporty:

• Raport o stanie klimatu akustycznego w 2018 r.
• Raport o stanie klimatu akustycznego w 2017 r.
• Raport o stanie klimatu akustycznego w 2015 r.
• Raport o stanie klimatu akustycznego w 2014 r.
• Raport o stanie klimatu akustycznego w 2013 r.
• Raport o stanie akustycznym środowiska w Polsce na podstawie wyników realizacji map akustycznych- wyniki II rundy mapowania
• Raport o stanie akustycznym środowiska w Polsce na podstawie wyników realizacji strategicznych map hałasu- wyniki III rundy mapowania