Komisja Kodeksu Żywnościowego

Komisja Kodeksu Żywnościowego została utworzona w 1963 roku przez Organizację do spraw Wyżywienia i Rolnictwa Narodów Zjednoczonych (FAO) oraz Światową Organizację Zdrowia (WHO). Komisja jest głównym elementem „Wspólnego programu FAO i WHO dotyczącego norm dla żywności”.

Celem działania Komisji jest:

ochrona zdrowia i interesów konsumentów oraz zapewnienie uczciwych praktyk w handlu żywnością
promocja koordynacji prac wszystkich rządowych i pozarządowych organizacji zajmujących się tworzeniem norm dla żywności
określanie priorytetów prac, inicjowanie i kierowanie przygotowaniem norm przy współpracy z właściwymi organizacjami
zatwierdzanie i publikowanie regionalnych i światowych norm dla żywności
rewizja przyjętych norm w świetle postępującego rozwoju nauki i technologii.

W skład Komisji wchodzi 188 państw członkowskich oraz Unia Europejska. W charakterze obserwatorów w pracach Komisji uczestniczy ponad 230 międzynarodowych organizacji pozarządowych, w tym międzynarodowe zrzeszenia producentów, organizacje konsumenckie i agendy ONZ.

Komisja Kodeksu Żywnościowego jest jedynym tak szerokim forum międzynarodowym z zakresu bezpieczeństwa i jakości żywności oraz żywienia, które gromadzi naukowców, ekspertów technicznych, przedstawicieli rządowych, jak również reprezentantów międzynarodowych organizacji konsumenckich oraz przemysłu.

Normy kodeksowe opracowywane są przez ciała pomocnicze Komisji Kodeksu Żywnościowego. Są to głównie stałe komitety ogólne, branżowe i regionalne oraz międzyrządowe grupy zadaniowe.

Komisja przyjmuje normy, wytyczne i inne dokumenty jako zalecenia dla jej państw członkowskich.

Polska jest członkiem Komisji Kodeksu Żywnościowego od momentu jej powstania. Profesor Stanisław Krauze był jednym ze współzałożycieli Komisji, a profesor Zenon Żaczkiewicz jednym z jej pierwszych wiceprzewodniczących.

Polska pełniła funkcję Koordynatora dla Regionu Europy w latach 2009-2013.