Dyrektywa 2004/52/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie interoperacyjności systemów elektronicznych opłat drogowych we Wspólnocie stworzyła ramy prawne do wdrożenia na terenie UE tzw. europejskiej usługi opłaty elektronicznej (European Electronic Toll Service - EETS). EETS ma na celu umożliwienie użytkownikom, którzy podpiszą umowę z dostawcą EETS, uiszczanie opłat za przejazdy na terenie Unii Europejskiej poprzez zawarcie jednej umowy z dostawcą EETS i za pomocą jednego elementu wyposażenia pojazdu.

Decyzja Komisji 2009/750/WE z dnia 6 października 2009 r. w sprawie definicji europejskiej usługi opłaty elektronicznej oraz jej elementów technicznych uzupełniła postanowienia dyrektywy 2004/52/WE regulując prawa i obowiązki dostawców EETS, podmiotów pobierających opłatę oraz użytkowników EETS. Decyzja Komisji 2009/750/WE została wdrożona do krajowego porządku prawnego ustawą z 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 770), ogłoszoną w Dzienniku Ustaw RP 3 czerwca 2016 r.

Ze względu na niezadowalający postęp w zapewnieniu interoperacyjności systemów elektronicznego poboru opłat drogowych w ramach całej unijnej sieci dróg oraz ułatwianiu transgranicznej wymiany danych rejestracyjnych pojazdów w przypadku pojazdów i właścicieli lub posiadaczy pojazdów, których dotyczy nieuiszczenie wszelkiego rodzaju opłat drogowych w Unii Komisja Europejska przedstawiła projekt zmiany ustawodawstwa dotyczącego EETS. Nowa dyrektywa 2019/520/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie interoperacyjności systemów elektronicznego poboru opłat drogowych i ułatwiania transgranicznej wymiany informacji na temat przypadków nieuiszczenia opłat drogowych w Unii uporządkowała dotychczasowe regulacje z dyrektywy 2004/52/WE i decyzji 2009/750/WE oraz dodała nowe postanowienia, które mają na celu przyspieszenie budowy rynku EETS na terenie Unii. Nowa dyrektywa weszła w życie w dniu 19 października 2021 r.

Zgodnie z art. 21 dyrektywy 2001/520/WE, każde państwo członkowskie prowadzi krajowy rejestr elektroniczny: 

a) obszarów EETS na swoim terytorium; 
b) dostawców EETS, których dane państwo zarejestrowało zgodnie z art. 4; oraz 
c) danych jednego biura kontaktowego ds. EETS.

Rejestr obszarów EETS

W Polsce istnieją dwa obszary EETS.

Rejestr dostawców EETS

W Polsce do rejestru Europejskiej Elektronicznej Usługi Opłatowej (EETS) jako dostawca EETS wpisany jest jeden podmiot – od dnia 18 października 2023 r. jest to Data System spółka z o.o., z siedzibą przy ul. abpa. A. Baraniaka 88b, 61-131 Poznań. Stosowne ogłoszenie w tym zakresie znajduje się na stronie internetowej Ministerstwa (https://www.gov.pl/web/infrastruktura/obwieszczenie-z-dnia-19-pazdziernika-2023-r-znak-ddp-345712023).

Powyższe informacje mogą ulec zmianie. Państwo nie może ponosić odpowiedzialności za działania podmiotów zarejestrowanych jako dostawcy EETS.

Jeśli obszar EETS lub kolejni dostawcy EETS zostaną zarejestrowani w Polsce, Ministerstwo Infrastruktury wprowadzi odpowiednie informacje do rejestru.
 

Dane jednego biura kontaktowego ds. EETS

Email: sekretariatDDP@mi.gov.pl
Tel. 22 630 17 00

Organ Pojednawczy

(art. 11-12 dyrektywy 2019/520/WE).

Sposób powołania i zasady działania Organu Pojednawczego zostały uregulowane w art. 16z-16zg ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz. U. 2021 r., poz. 1376, 1595) regulujących działanie niezależnej Komisji pełniącej w Polsce funkcję Organu Pojednawczego. W systemie prawa polskiego Komisja powoływana jest na wniosek podmiotu pobierającego opłatę lub dostawcy EETS, oddzielnie do rozstrzygnięcia każdego sporu związanego z usługą EETS pomiędzy nimi. Powołuje ją Minister właściwy do spraw transportu na wniosek zainteresowanej strony danego sporu. Komisja składa się z 3 członków, którzy są bezstronni i niezależni. Tryb pracy Komisji określa regulamin ustalany przez Komisję. Postępowanie przed Komisją jest prowadzone na koszt stron postępowania.
Ministerstwo właściwe do spraw transportu zapewnia obsługę organizacyjno-biurową Komisji oraz wymienia informacje z odpowiednimi Organami Pojednawczymi powołanymi w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, na podstawie art. 12 ust. 5 dyrektywy 2019/520/WE.

Wniosek o powołanie Komisji powinien:

• być skierowany do Ministra właściwego do spraw transportu;
• zawierać zakres i istotę sporu i załącza się do niego dokumenty dotyczące istoty sporu;
• wskazywać kandydatów na członków Komisji.

Złożenie wniosku o powołanie Komisji nie narusza prawa stron do rozstrzygania sporów na podstawie odrębnych przepisów.
Działalność Komisji:

• Komisja rozpoczyna swoją działalność z chwilą ogłoszenia zarządzenia w dzienniku urzędowym Ministra. Minister zawiadamia strony postępowania o powołaniu Komisji;
• podmiot pobierający opłaty, dostawca EETS oraz osoby trzecie zaangażowane w świadczenie usług EETS mają obowiązek udzielania na żądanie Komisji informacji związanych z istotą sporu;
• postępowanie kończy się najpóźniej w terminie 6 miesięcy od dnia powołania Komisji;
• Komisja kończy postępowanie wydając opinię w formie uchwały, zapadającej większością głosów,  sporządzanej na piśmie, która podlega ogłoszeniu w dzienniku urzędowym Ministra.

Strona, której stanowisko odnośnie do istoty sporu Komisja uznała za niezasadne, pokrywa w całości koszty postępowania. Obejmują one w szczególności: koszty ekspertyz i opinii, koszty tłumaczeń, koszty poniesione przez strony w związku z prowadzonym postępowaniem, niezbędne do celowego dochodzenia praw, koszty podróży i noclegów członków Komisji, wynagrodzenie członków Komisji.
 

The Conciliation Body

(article 11-12 of the directive 2019/520/EC).

The method of appointment and rules of operation have been implemented through the articles 16z-16zg of the Polish Public Roads Act dated 21 March 1985 (Official Journal of 2021, position 1376, 1595). In the Polish legal system there is a separate Commission appointed on the request of a Toll Charger or an EETS Provider in order to resolve any dispute related to the European Electronic Toll Service between them. The Commission is appointed by the Minister responsible for transport, at the request of an interested party to the relevant dispute. The Commission is composed of three members who are impartial and independent. The mode of operation of the Commission is determined by the regulations established by the Commission. The proceedings before the Committee are carried out at the expense of the parties to the proceedings. The Ministry responsible for transport provides organizational service of the Commission and exchanges information with Conciliation Bodies appointed in other EU Member States, pursuant to art. 12 paragraph 5 of the directive 2019/520/EC.

An application for appointment of the Commission should:

• be addressed to the Minister responsible for transport;
• contain the scope and nature of the dispute and be equipped with all the documents regarding the substance of the dispute;
• indicate the candidates for the Commission members.

Submitting an application for appointment of the Commission does not violate the right of the parties to settle disputes on the basis of separate provisions.

The activities of the Commission:

• The Commission starts its activities as soon as an ordinance on its appointment is announced in the official journal of the Minister. The Minister notifies the parties to the proceedings on appointing the Commission;
• The Toll Charger, the EETS Providers and third parties involved in delivering EETS are obliged to provide the Commission with information related to the substance of the dispute;
• the proceedings end no later than within 6 months from the day of appointing the Commission;
• The Commission concludes the proceedings by issuing an opinion in the form of a written resolution, adopted by a majority of votes, which is subject to announcement in the official journal of the Minister.

The party whose position on the substance of the dispute the Commission considers to be unfounded covers all costs of the proceedings. They include in particular: costs of expertise and opinions, costs of translations, costs incurred by the parties in connection with the proceedings, which were necessary for the assertion of rights, travel, accommodation costs and remuneration for the members of the Commission.