Fit for 55 stanowi bazę dla wdrożenia zaktualizowanego celu unijnego odnośnie redukcji emisji gazów cieplarnianych o 55% do 2030 r. Nowy cel stanowi wyzwanie, lecz też szansę na przeprowadzenie sprawiedliwej transformacji gospodarki w Polsce, w tym przy wsparciu ze środków unijnych. Przedstawione rozwiązania będą miały znaczący wpływ na naszą gospodarkę i dlatego też analizujemy obecnie szczegóły zawarte w pakiecie oraz ich potencjalne implikacje.

Już teraz możemy powiedzieć, iż w zestawie 13 aktów legislacyjnych jest wiele wartościowych elementów, które wychodzą naprzeciw polskim postulatom przedstawionym na forum unijnym w ostatnich miesiącach m.in.:

• zachowanie elementów redystrybucyjnych w ETS w postaci puli solidarnościowej oraz zwiększenie Funduszu Modernizacyjnego,
• zachowanie darmowych uprawnień w ETSie,
• zachowanie kryteriów dla podziału zobowiązań państw członkowskich w zakresie sektorów nie objętych system handlu emisjami;
• utworzenie nowego funduszu mitygującego ryzyko wzrostu ubóstwa energetycznego,
• wprowadzenie podatku granicznego dla emisji.

Wszystkie te elementy stanowią solidną podstawę do wdrożenia nowego celu w UE.

Niemniej jednak, jest jeszcze kilka elementów, które wymagają wnikliwej dyskusji. Przede wszystkim potrzeba głębszego zaadresowania kwestii braku równowagi w ETS dla beneficjentów Funduszu Modernizacyjnego. Jest to jeden z elementów, co do którego Rada Europejska przedstawiła bardzo jasne wytyczne i dała mandat dla Komisji Europejskiej, aby znalazła rozwiązanie dla tej kwestii w legislacji.  Obecnie proponowane rozwiązania w tym zakresie nie są wystarczające i dlatego będziemy kontynuowali rozmowy w tej sprawie z KE oraz innymi państwami członkowskimi.

Ponadto, należy bardzo ostrożnie podejść do zmian, które mogą prowadzić do zwiększenia obciążeń dla społeczeństwa i już na tym etapie odpowiednio zaadresować ryzyko wzrostu ubóstwa energetycznego. Mając to na względzie mamy bardzo poważne wątpliwości wobec zasadności i skuteczności wprowadzenia systemu handlu uprawnieniami dla transportu i budynków. Takie rozwiązanie, bez wprowadzenia odpowiednich mechanizmów zabezpieczających może uderzyć w najbiedniejsze grupy społeczne dotknięte ubóstwem energetycznym. Polska nie zgodzi się na żadne rozwiązanie, które będzie odbywało się kosztem najsłabszych grup społecznych. Od wielu lat konsekwentnie podkreślamy, iż transformacja klimatyczna musi być sprawiedliwa i nie może pogarszać warunków ekonomicznych w określonych regionach lub grupach społecznych. Ponadto, transformacja taka nie może być skutecznie realizowana bez poparcia społecznego. Z tego względu Polska będzie szukać alternatywnych rozwiązań dla takiego systemu lub środków łagodzących skutki jego wprowadzenia.

Brakuje również uznania roli gazu jako paliwa przejściowego w zaproponowanych przez KE funduszach. Dla Polski to kluczowe paliwo przejściowe stanowiące niezbędną część sprawiedliwej transformacji energetycznej. Specyficzna rola gazu powinna być uznana w szczególności w Taksonomii. Polska nie widzi możliwości wdrożenia celu bez uznania roli gazu na tym etapie przejściowym.

Z tych względów Polska pozostanie aktywnym partnerem do rozmów dla KE i innych państw członkowskich. Przedstawiono jedynie projekt propozycji wdrożenia celu, więc wiele pracy jeszcze przed nami, aby go udoskonalić. Popieramy realizację celów klimatycznych i zdajemy sobie sprawę, że konieczna jest transformacja polskiej gospodarki w kierunku niskoemisyjnym, gdyż brak działań  będzie kosztować więcej niż wprowadzenie niezbędnych zmian. Modernizacja krajowego systemu energetycznego i redukcja jego śladu węglowego jest najlepszym sposobem na zapewnienie konkurencyjności naszej gospodarki oraz na złagodzenie konsekwencji polityki klimatycznej dla cen energii. Niższe emisje oznaczają mniejsze opłaty z tego tytułu dla sektora wytwarzania energii. Transformacja energetyczna Polski jest także szansą dla dalszego rozwoju naszej gospodarki oraz stworzenia nowych miejsc pracy. Dlatego też, podobnie jak do tej pory, będziemy aktywnie uczestniczyli w negocjacjach, proponując rozwiązania, które będą optymalne zarówno dla Polski, jak i dla całej UE oraz realizacji celów klimatycznych.

Należy również podkreślić, że Polska już teraz wprowadza na poziomie krajowym nowe rozwiązania oraz realizuje programy inwestycyjne (np. w zakresie OZE oraz efektywności energetycznej), które zbliżają nas do realizacji założonych celów.