W spotkaniu udział biorą ministra klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska oraz ministra przemysłu Marzena Czarnecka. Przewodniczy mu sekretarz stanu w MKIŚ Urszula Zielińska oraz przedstawiciele departamentów pracujących na projektem aktualizacji Krajowego Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 roku.

Ważne dla nas jest, by Krajowy Planu w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 był najlepszym możliwym planem na bezpieczną, zieloną i dostatnią Polskę. Byśmy wszyscy czuli się w nim zaopiekowani. Stawiamy na sprawiedliwość społeczną

– mówiła na wstępie minister Paulina Hennig-Kloska.

W dyskusji o transformacji energetycznej w Polsce uczestniczy blisko 70 przedstawicieli organizacji ekologicznych oraz sektora energetycznego, przedstawiciele samorządów, przedsiębiorców i związków zawodowych.

Chcemy wiedzieć jak chcielibyście byśmy prowadzali konsultacje. Jakie tematy w ramach tych 600 stron dokumentu są najważniejsze. Chcemy byście się czuli współtwórcami tego dokumentu

– powiedziała wiceministra Urszula Zielińska.

Wkrótce Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikuje informacje o konsultacjach KPEiK 2030.

Czym jest KPEiK 2030?

KPEiK to plan służący przyspieszeniu rozwoju Polski. Dokument jest zielonym kompasem dla rozwoju, który pokazuje kierunki zmian, jakie powinniśmy wdrażać, aby osiągnąć cele redukcji emisji na 2030 rok.

KPEiK obejmuje pięć powiązanych i wzajemnie wzmacniających się wymiarów tj.: bezpieczeństwa energetycznego, wewnętrznego rynku energii, efektywności energetycznej, obniżenia emisyjności oraz badań naukowych, innowacji i konkurencyjności.

KPEiK pozwala na określenie konkretnych działań i celów, które muszą być osiągnięte w obszarze energetyki i klimatu, co pozwala na lepsze planowanie i koordynację działań na poziomie krajowym. KPEiK jest kluczowym narzędziem w realizacji międzynarodowych zobowiązań dotyczących ochrony środowiska, ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.

Wymóg opracowania dokumentu wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zgodnie z którym państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane do przekazania aktualizacji KPEiK co 5 lat oraz opracowania nowego KPEiK co 10 lat.

Dlaczego potrzebujemy dokumentu jakim jest KPEiK 2030?

Brak transformacji jest droższy od jej przeprowadzenia. W obecnej sytuacji płacimy setki miliardów złotych na import paliw kopalnych, kolejne miliardy na walkę ze skutkami smogu, co roku w związku ze złą jakością powietrza mamy 50 000 przedwczesnych zgonów (nowe badania mówią o nawet 90 000). 50 000 to miasto wielkości Skierniewic, które znika z mapy każdego roku. Traci też gospodarka – najdroższy prąd, obniżająca się konkurencyjność związana z wysokim śladem węglowym – to negatywnie wpływa na biznes.

W 2030 dzięki realizacji KPEiK będzie taniej, zdrowiej, a nasza gospodarka będzie silniejsza. Zielona transformacja to dobrze płatne miejsca pracy, bezpieczeństwo, lepsze zdrowie dla nas wszystkich i gwarancja, że będziemy się mogli cieszyć z pięknej Polski.

KEPiK jest planem modernizacji i rozwoju. Pokazuje, w jaką stronę rozwijać politykę państwa, aby utrzymać konkurencyjność i realizować nasze zobowiązania.

Korzyści transformacji energetycznej dla Polek i Polaków:

• Niższe koszty energii
• Rozwój niezależności energetycznej
• Niższe ubóstwo energetyczne
• Lepsze zdrowie
• Lepszy komfort życia
• Ochrona zasobów dla przyszłych pokoleń

Korzyści dla biznesu:

• Tańsza energia
• Wzrost konkurencyjności
• Więcej zielonej energii
• Atrakcyjność inwestycyjna
• Lepszy dostęp do finansowania
• Niższy ślad węglowy

Wpływ realizacji KPEiK 2030 na PKB?

Niższe ceny energii to wzrost gospodarczy i większa konkurencyjność polskiej gospodarki.

• Średnio do 2030 roku PKB Polski będzie rosło o 4,13% rocznie przy prognozowanej średniej dla krajów Unii Europejskiej na poziomie 1,7%. To 2,5 razy większy wzrost.
• Będzie to miało konsekwencje w dynamice wzrostu płacy realnej, która do 2040 roku wzrośnie 1,7 razy i wpłynie na wzrost siły nabywczej polskich pracowników.