Nazewnictwo geograficzne Polski
Standaryzacja nazw geograficznych Polski
Urzędowe nazwy geograficzne obiektów z obszaru Polski są ustalane w różny sposób w zależności od rodzaju obiektu:
- nazwy województw ustalane są ustawą
- nazwy powiatów, gmin oraz parków narodowych ustalane są rozporządzeniem Rady Ministrów
- nazwy jednostek pomocniczych gminy (sołectwa, osiedla, dzielnice) oraz nazwy ulic, placów itp. ustalane są uchwałą rady gminy
- nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych ustalane są rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji po zasięgnięciu opinii Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych
- nazwy rezerwatów przyrody ustalane są zarządzeniem regionalnego dyrektora ochrony środowiska
- nazwy parków krajobrazowych ustalane są rozporządzeniem wojewody
- nazwy obszarów Natura 2000 ustalane są rozporządzeniem Ministra Środowiska
- nazwy obszarów chronionego krajobrazu, pomników przyrody i innych obszarów chronionych ustalane są rozporządzeniem wojewody lub uchwałą rady gminy
Podstawy prawne ustalania nazw:
- „Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa” – urzędowe nazwy województw
- „Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym” – urzędowe nazwy powiatów
- „Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym” – urzędowe nazwy gmin, jednostek pomocniczych gminy, ulic i placów
- „Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych” – urzędowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych
- „Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody” – urzędowe nazwy parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych, obszarów chronionego krajobrazu, obszarów Natura 2000, pomników przyrody i innych obszarów chronionych
- „Ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym” – dodatkowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych oraz ulic, placów itp. w językach mniejszości
Najważniejszym aktem prawnym, z punktu widzenia nazewnictwa geograficznego, jest „Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych”. Na podstawie tej ustawy ustalane są nazwy wszystkich zamieszkanych i niezamieszkanych miejscowości, ich części oraz nazwy wszystkich obiektów fizjograficznych. Ustawa ta zastąpiła „Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o ustaleniu nazw miejscowości i o numeracji nieruchomości”.
Ustawa określa:
- zasady i tryb ustalania, dokonywania zmian i znoszenia urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz urzędowych nazw obiektów fizjograficznych
- zasady działania Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych
- sposób ustalania i ogłaszania wykazów urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych
- zasady publikowania gazetera narodowego
Poza nazwami urzędowymi ustalane są również nazwy zestandaryzowane:
- nazwy obiektów fizjograficznych (w przypadku, gdy obiekt nie ma nazwy urzędowej) ustalane są decyzją Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych
- dodatkowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych w językach mniejszości ustalane są decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji po zasięgnięciu opinii Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych
- dodatkowe nazwy ulic, placów itp. w językach mniejszości ustalane są uchwałą rady gminy po uzyskaniu zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
- nazwy innych obiektów, w tym budynków, stacji kolejowych, lotnisk, portów ustalane są przez ich właścicieli