Kpt. Białous ps. „Jerzy” wrócił do Ojczyzny. Cześć i chwała bohaterom!
28.06.2019
- Do Polski sprowadzone zostały doczesne szczątki bohatera. Człowieka wybitnego, kapitana Ryszarda Białousa ps. „Jerzy”. Człowieka, który swoją postawą udowodnił, że można być wiernym przysiędze składanej, kiedy przystępujemy do Wojska Polskiego. Który udowodnił, że można kochać Polskę do końca bez względu na konsekwencje tej miłości - powiedział Mariusz Błaszczak, minister obrony narodowej podczas uroczystości poświęconej pamięci kpt. Ryszarda Białousa ps. „Jerzy”.
28 czerwca na warszawskim Okęciu powitano uroczyście urnę z prochami weterana powstania warszawskiego, dowódcy Batalionu Zośka - kpt. Ryszarda Białousa ps. „Jerzy”.
- Ryszard Białous był człowiekiem, który udowodnił, że bohaterstwo jest czymś zupełnie naturalnym w przypadku tego wspaniałego pokolenia ludzi wychowanych w 20-leciu międzywojennym (…) Niewątpliwie bohater i wzór do naśladowania przez obecnych harcerzy i żołnierzy Wojska Polskiego - powiedział szef MON.
Po wojnie kpt. Białous osiadł w Argentynie, gdzie zmarł w 1992 roku. W poniedziałek 24 czerwca w Argentynie rodzina kpt. Ryszarda Białousa, dowódcy batalionu "Zośka", przekazała urnę z jego prochami przedstawicielom Ministerstwa Obrony Narodowej.
"W trudnych czasach konspiracji potrafił być jednocześnie wojskowym i harcerzem – dowodzić i wychowywać, a raczej dowodząc wychowywać" - napisał o nim podharcmistrz Henryk Kozłowski ps. Kmita z batalionu "Zośka".
Urna z prochami kpt. Ryszarda Białousa zostanie złożona 31 lipca br. w kwaterze batalionu AK "Zośka" na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach. Msza św. żałobna zostanie odprawiona w katedrze polowej Wojska Polskiego.
***
Ryszard Białous urodził się w 1914 r. w Warszawie. Przed wybuchem II wojny światowej ukończył architekturę na Politechnice Warszawskiej oraz kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie. Działał także w ZHP. Po wybuchu wojny, we wrześniu 1939 r., dowodził plutonem saperów w 8. Dywizji Piechoty, następnie wstąpił do Szarych Szeregów i do Służby Zwycięstwu Polski – Związku Walki Zbrojnej. W 1942 r. przeszedł do Kierownictwa Dywersji – Kedywu. Brał udział w akcji pod Arsenałem.
W Powstaniu Warszawskim kpt. Białous dowodził legendarnym batalionem „Zośka” oraz Brygadą Dywersyjną „Broda 53". Został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy oraz - trzykrotnie - Krzyżem Walecznych. Po upadku Powstania trafił do obozów jenieckich w Niemczech. W kwietniu 1945 r. został uwolniony przez Brytyjczyków i przydzielony do 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej gen. Sosabowskiego.
Od marca 1947 do lutego 1948 r. Ryszard Białous był naczelnikiem ZHP poza granicami kraju. W lipcu 1948 r. wyemigrował wraz z rodziną do Argentyny. Zmarł w marcu 1992 r. w Neuquén.
