W sobotę, w przeddzień Narodowego Święta Niepodległości o godz. 19.00 na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego przed siedzibą Dowództwa Garnizonu Warszawa, w obecności najwyższych władz państwowych, duchowieństwa, wielu mieszkańców stolicy i gości odsłonięty został pomnik prezydenta Lecha Kaczyńskiego, który 10 kwietnia 2010 roku zginął w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem. Wraz z nim zginęła Jego małżonka Maria Kaczyńska oraz  94 osoby, które wchodziły w skład delegacji udającej się na uroczystości z okazji 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.

–   Jesteśmy w wolnej, niepodległej Polsce. Polsce, która jest suwerenna. Polsce, która jest coraz mocniejsza. Polsce, która jest coraz zasobniejsza, w której ludziom żyje się coraz lepiej. Ktoś zada pytanie: dlaczego? Otóż odpowiedź jest bardzo prosta: w dużej mierze dzięki temu człowiekowi, dzięki prezydentowi RP panu prof. Lechowi Kaczyńskiemu, który przez całe swoje dorosłe życie realizował misję dla ojczyzny i na końcu dla niej zginął – mówił podczas uroczystości prezydent Andrzej Duda.

Brat śp. Lecha Kaczyńskiego, Jarosław Kaczyński dziękując wszystkim, którzy przyczynili się do budowy pomnika szczególne słowa podziękowania za zaangażowanie skierował m. in. pod adresem Mariusza Błaszczaka, ministra obrony narodowej.

W trakcie uroczystości odczytany został Niepodległościowy Apel Pamięci i oddana została salwa honorowa. Delegacje złożyły kwiaty przed odsłoniętym dziś pomnikiem.

***

Uroczystość odsłonięcia pomnika poprzedził Marsz Pamięci, który po mszy świętej  przeszedł z archikatedry św. Jana Chrzciciela na plac Marszałka Józefa Piłsudskiego.

***

Lech Kaczyński urodził się 18 czerwca 1949 roku w Warszawie. W 1967 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 roku obronił doktorat z prawa pracy, a w 1990 roku – habilitację.

W latach 1996-1997 był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Gdańskiego, a od 1999 roku  profesorem na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Od 1976 roku, odpowiadając na apel KOR-u, podjął akcję zbierania pieniędzy dla represjonowanych robotników. W 1977 roku podjął współpracę z Biurem Interwencji Komitetu Obrony Robotników. Rok później związał się z Wolnymi Związkami Zawodowymi.

W Sierpniu’80 został doradcą gdańskiego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. 17 września 1980 roku poparł koncepcję Jana Olszewskiego, Jarosława Kaczyńskiego i Karola Modzelewskiego, by wszystkie nowo powstałe związki zjednoczyły się w jeden ogólnopolski związek „Solidarność”.

W stanie wojennym za aktywność w ruchu solidarnościowym został internowany. W obozie internowania w Strzebielinku przebywał od grudnia 1981 roku do października 1982 roku. Po uwolnieniu powrócił do działalności związkowej i był członkiem podziemnych władz „Solidarności”.

W okresie od 12 marca do 31 października 1991 roku pełnił funkcję ministra stanu ds. bezpieczeństwa w Kancelarii Prezydenta RP. Nadzorował prace Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

14 lutego 1992 roku został wybrany na prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Funkcję tę pełnił do 1995 roku. W latach 1995-97 – wiceprzewodniczący rady programowej Instytutu Spraw Publicznych.

W latach 1999-2000 – członek Komisji Kodyfikacyjnej przy ministrze pracy i polityki socjalnej.

12 czerwca 2000 roku został powołany  na stanowisko ministra sprawiedliwości.

W 2001 roku stanął na czele Komitetu Krajowego „Prawo i Sprawiedliwość”.

Uzyskał mandat posła na Sejm IV kadencji z okręgu gdańskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego sejmowej Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej.

18 listopada 2002 roku znaczną przewagą wygrał w bezpośrednich wyborach na Prezydenta m. st. Warszawy.

1 sierpnia 2004 roku w 60. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego otworzył Muzeum Powstania Warszawskiego.

Mandat Prezydenta Stolicy złożył w przeddzień objęcia urzędu Prezydenta RP.

23 października 2005 roku wygrał wybory prezydenckie. Urząd objął 23 grudnia 2005 roku, składając przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym.

Prezydent Lech Kaczyński zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie rządowego samolotu TU-154 pod Smoleńskiem, w drodze na uroczystości 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej.

Prezydent wraz małżonka Marią i towarzyszącą mu delegacją, leciał do Katynia, gdzie wraz z przedstawicielami Rodzin Katyńskich, a także parlamentarzystami, duchownymi, kombatantami, żołnierzami miał złożyć hołd Polakom zamordowanym przez NKWD na mocy decyzji z 5 marca 1940 r. Biura Politycznego WK. W katastrofie zginęło 96 osób. 18 kwietnia 2010 roku Para prezydencka spoczęła w podziemiach Katedry na Wawelu w Krakowie.

Oprac. na podstawie życiorysu zamieszczonego na www.prezydent.pl