Te pozytywne oceny kontrastują z tymi dotyczącymi światowej gospodarki. Według Międzynarodowego Funduszu Walutowego, który w kwietniu br. zrewidował swoje prognozy, globalny PKB powiększy się w 2019 roku jedynie o 3,3%. W 2018 r. produkcja globalna wzrosła o 3,6% i już wówczas był to wystarczający powód, aby w styczniu MFW skorygował oczekiwania co do wzrostu światowej gospodarki w 2019 r. do 3,5%, choć wcześniej prognozował wzrost nawet o 3,9%.

Powodem spowolnienia globalnego są niepokojące sygnały napływające z gospodarek Europy i Azji. Z ostatniej rewizji prognoz wynika, że znacznej redukcji wzrostu PKB należy spodziewać się w Niemczech, które borykają się z kryzysem w przemyśle (z uzyskanych w 2018 r. 1,5% do 0,8% w 2019 r.), czy też we Włoszech cierpiących na kryzys finansowy (z 0,9% w 2018 r. do 0,1% w 2019 r.). Poza Europą, spowolnienie widoczne jest przede wszystkim w Chinach (z 6,6% w 2018 r. do 6,3 proc. oczekiwanych w 2019 r.), które dotykają problemy wynikające z polityki celnej USA, a także wewnętrznych napięć gospodarczych.

Na tym tle gospodarka Polski wykazuje stabilne warunki rozwoju. Wciąż mamy znaczące zasoby podaży pracy w strukturze geograficznej oraz wykwalifikowane kadry, co przy rosnącym eksporcie i internacjonalizacji przedsiębiorstw podtrzymuje perspektywę wzrostową gospodarki. Jednocześnie, bezpieczny poziom finansów publicznych, oszczędności gospodarstw domowych, konserwatywny system bankowy oraz chłonny rynek wewnętrzny (konsumpcja prywatna), przy przesunięciu środków finansowych w ramach obecnej, opóźnionej perspektywy unijnej (inwestycje publiczne), tworzą solidny fundament bezpieczeństwa rozwojowego tak na rok 2019, jak i 2020.