Wspólna Polityka Rolna
po 2020 roku

Komisja Europejska proponuje wspólną politykę rolną po 2020 roku (WPR) opartą na dziewięciu kluczowych celach. Cele nowej WPR zorientowane są na rentowność i  dochody gospodarstw rolnych, bardziej skuteczną realizację polityki w zakresie ochrony środowiska i  klimatu, a  także na zrównoważony rozwój obszarów wiejskich. Przekrojowym celem jest wspieranie wiedzy, innowacji i cyfryzacji w rolnictwie i na obszarach wiejskich.

Nowa WPR będzie dążyć do realizacji dziewięciu celów szczegółowych:

1. wspieranie godziwych dochodów gospodarstw rolnych i ich odporności w  całej Unii w celu zwiększenia bezpieczeństwa żywnościowego,
2. zwiększenie zorientowania na rynek i  konkurencyjności, w  tym większe ukierunkowanie na badania naukowe, technologię i  cyfryzację,
3. poprawa pozycji rolników w  łańcuchu wartości,
4. przyczynianie się do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej, a  także do zrównoważonej produkcji energii,
5. wspieranie zrównoważonego rozwoju i  wydajnego gospodarowania zasobami naturalnymi, takimi jak woda, gleba i  powietrze,
6. przyczynianie się do ochrony różnorodności biologicznej, wzmacnianie usług ekosystemowych oraz ochrona siedlisk i  krajobrazu,
7. przyciąganie młodych rolników i  ułatwianie rozwoju działalności gospodarczej na obszarach wiejskich,
8. promowanie zatrudnienia, wzrostu, włączenia społecznego i  rozwoju lokalnego na obszarach wiejskich, w  tym biogospodarki i  zrównoważonego leśnictwa;
9. poprawa reakcji rolnictwa UE na potrzeby społeczne dotyczące żywności i  zdrowia, w  tym bezpiecznej, bogatej w  składniki odżywcze i  zrównoważonej żywności, jak też dobrostanu zwierząt,

oraz celu przekrojowego: modernizacja sektora poprzez wspieranie i dzielenie się wiedzą, innowacjami i cyfryzacją w rolnictwie i na obszarach wiejskich oraz zachęcanie do ich wykorzystywania.

Nowa WPR ma być bardziej dostosowana do sytuacji danego państwa członkowskiego. Państwa członkowskie będą mogły określić większość warunków kwalifikowalności na poziomie krajowym, aby dostosować je do swych specyficznych uwarunkowań oraz oczekiwanych do osiągnięcia celów. Również obciążenia administracyjne związane z  kontrolą mają być zmniejszone dzięki ograniczeniu wymogu spełniania przez beneficjentów końcowych warunków kwalifikowalności określonych na szczeblu UE.