Centrum Edukacji Artystycznej

Uczniowie szkół artystycznych nie są wolni od doświadczania zróżnicowanych trudności natury rozwojowo-zdrowotnej, społecznej czy edukacyjno-wychowawczej. A szkoły artystyczne nie są zwolnione z przestrzegania zaleceń zawartych w opiniach psychologiczno-pedagogicznych i w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego, wynikających z diagnozy niepełnosprawności, niedostosowania społecznego czy zagrożenia niedostosowaniem społecznym.

Jednak nie mniej ważne jest to, aby każdy uczeń, także ten doświadczający specyficznych trudności - jeśli tylko posiada uzdolnienia artystyczne, a jego deficyty nie uniemożliwiają mu kształcenia artystycznego na profesjonalnym poziomie - miał szansę kształcić się i rozwijać swój potencjał artystyczny zgodnie z indywidualnymi potrzebami i możliwościami.

Mając na uwadze specyficzne trudności wynikające z kształcenia w zakresie muzyki, plastyki lub tańca, a także mając na uwadze charakterystyczne wymagania, aby zajmować się każdą ze sztuk - specjaliści szkolnictwa artystycznego zatrudnieni w CEA, służą pomocą (przede wszystkim nauczycielom oraz rodzicom) w dostosowywaniu wymagań i zaleceń zawartych w opiniach i orzeczeniach, do specyfiki kształcenia artystycznego, a przede wszystkim do specyfiki wynikającej z poszczególnych przedmiotów zawodowych.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach uczniowie doświadczający trudności w co najmniej jednej z poniżej opisanych kategorii mają prawo do otrzymania specjalistycznej opieki psychologiczno-pedagogicznej, która polega na rozpoznaniu i zaspokojeniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz na rozpoznaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych i czynników środowiskowych ucznia, wpływających na jego funkcjonowanie. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest przede wszystkim udzielana uczniom przez wychowawców, nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących, nauczycieli przedmiotów artystycznych, psychologów i pedagogów szkolnych. W sytuacjach szczególnie trudnych, to nauczyciele i rodzice mogą oczekiwać pomocy psychologiczno-pedagogicznej, która ma w konsekwencji przyczynić się do zwiększenia efektywności pomocy udzielanej potrzebującym uczniom.

Niniejsze rozporządzenie kładzie szczególny nacisk na fakt, że to nauczyciele wszystkich specjalności - bezpośrednio pracujący z uczniem - udzielają uczniowi bieżącej pomocy i wsparcia, z uwzględnieniem specyfiki prowadzonych przez siebie zajęć. Dlatego tak ważnym jest upowszechnianie wiedzy o specyfice trudności doświadczanych przez dzieci i młodzież szkół artystycznych.