Dostępność cyfrowa

Obowiązek zapewnienia dostępności cyfrowej określa jednoznacznie art. 5 ustawy. Odnosi się on do wszystkich elementów stron internetowych i elementów aplikacji mobilnych podmiotu publicznego.

Art. 5. 1. Podmiot publiczny zapewnia dostępność cyfrową przez spełnienie przez jego stronę internetową, zarządzane elementy strony internetowej, jego aplikację mobilną lub zarządzane elementy aplikacji mobilnej wymagań określonych w załączniku do ustawy. 
2. Dostępność cyfrowa strony internetowej i aplikacji mobilnej polega na zapewnieniu ich funkcjonalności, kompatybilności, postrzegalności i zrozumiałości. 
3. Wymagania określone w załączniku do ustawy uznaje się za spełnione, gdy podmiot publiczny zapewnia dostępność cyfrową z uwzględnieniem wymagań określonych w pkt 9, 10 i 11 Polskiej Normy wprowadzającej normę ETSI EN 301 549 V3.2.1:2021.

Art. 8 daje podmiotowi publicznemu możliwość powołania się na nadmierne koszty, którymi można wyjaśnić niezapewnienie dostępności cyfrowej elementów strony internetowej lub elementów aplikacji mobilnej.

Art. 8. 1. Jeżeli wiązałoby się to z poniesieniem nadmiernych kosztów, podmiot publiczny (…) może nie zapewniać dostępności cyfrowej elementów strony internetowej lub elementów aplikacji mobilnej.

Ustawa (po zmianach) nie wskazuje elementów, które muszą być bezwzględnie dostępne cyfrowo. Podkreśla w ten sposób odpowiedzialność podmiotu publicznego za elementy stron internetowych i aplikacji mobilnych, którymi ten podmiot zarządza. Czyli podmiot publiczny odpowiada za dostępność cyfrową treści, które zostały przez niego lub na jego rzecz wytworzone, przez niego sfinansowane, albo przez niego nabyte.

Cały artykuł 8 dotyczy powołania się na „nadmierne koszty” zapewnienia dostępności cyfrowej danego elementu strony internetowej lub aplikacji mobilnej i oceny sytuacji. Nadal jednak podmiot publiczny ma obowiązek zapewnić w jak największym stopniu dostępność cyfrową takiego elementu i zapewniać alternatywny sposób dostępu do niego.