Gospodarka mieszkaniowa
Sprzedaż mieszkań na rzecz ich najemców prowadzona jest przez Ośrodek na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2016 r., poz. 1491) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001r. Nr 4, poz. 24 ze zm.).
Ośrodek może przeznaczyć do sprzedaży najemcom wchodzące w skład Zasobu domy, lokale mieszkalne i budynki gospodarcze wraz z niezbędnymi gruntami, a w wypadku śmierci najemcy, stale zamieszkałym z najemcą w chwili jego śmierci: zstępnym, wstępnym, pełnoletniemu rodzeństwu najemcy, osobom go przysposabiającym albo przez niego przysposobionym oraz osobie, która pozostawała z nim we wspólnym pożyciu małżeńskim. Uprawnienie powyższe przysługuje ww. osobom jeżeli umowa zawarta została z państwowymi przedsiębiorstwami gospodarki rolnej w rozumieniu określonym przez art. 2a ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi… lub zlikwidowanym zakładem pracy, którego mienie zostało przejęte przez ww. przedsiębiorstwa, a po przejęciu mienia po tych podmiotach do Zasobu także najemcom, z którymi umowy najmu zawarł Ośrodek.
Zgodnie z art. 42 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnym Skarbu Państwa podstawową formą rozdysponowania mieszkań Zasobu jest ich sprzedaż najemcom. Począwszy od dnia 7 lutego 2001 r. sprzedaż następuje, pod rygorem nieważności, wyłącznie na zasadach określonych w ustawie przy zastosowaniu przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 24 ze zm.), z wyjątkiem art. 5 tej ustawy i z zastrzeżeniem art. 42 ust. 3-4 ww. ustawy o gospodarowaniu....
Art. 43 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że w razie niezłożenia przez najemców mieszkań oświadczenia o zamiarze ich nabycia Ośrodek może jedynie przekazać nieruchomość nieodpłatnie na własność gminie albo spółdzielni mieszkaniowej. Wymaga jednak podkreślenia, że nieodpłatne przekazanie mieszkania gminie lub spółdzielni jest równoznaczne z utratą przez najemcę możliwości nabycia w przyszłości zajmowanego mieszkania na wyżej wymienionych preferencyjnych warunkach. Dlatego też decyzja o nieodpłatnym przekazaniu powinny być podejmowane po upewnieniu się, że najemcy znane są konsekwencje wynikające z nieskorzystania z otrzymanej ofert nabycia. Oferty nieodpłatnego przekazania lokali, co do zasady kierować należy w pierwszej kolejności do gmin, które są najbardziej właściwe do gospodarowania mieszkaniami dla ludzi niezamożnych, a ponadto w razie przeznaczenia do sprzedaży gmina może zaoferować najemcom preferencyjne warunki nabycia zajmowanych mieszkań podobne jak Ośrodek. Wymaga w tym miejscu zaznaczenia, że zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych społeczności lokalnej należy do zadań własnych gmin, a zatem celowym i racjonalnym rozwiązaniem, w przypadku nie skorzystania przez najemców z przysługującego im prawa pierwszeństwa w nabyciu, jest nieodpłatne przekazanie takich lokali, co gwarantuje im dalsze korzystanie z najmowanych lokali.