Zasady etyki w służbie
Strażacy wierni złożonemu ślubowaniu, świadomi swoich praw i obowiązków, kierują się wartościami, które kształtowały historię pożarnictwa w Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadami etyki zawodowej. Służba to powołanie, które strażak realizuje w duchu godności i honoru, poświęcenia, odwagi, odpowiedzialności, profesjonalizmu, poszanowania prawa, dyscypliny służbowej i wymogów działania zespołowego. Strażak jest ofiarny i mężny w ratowaniu nadrzędnych wartości, jakimi są życie, zdrowie, mienie oraz środowisko.
Komendant Główny
Państwowej Straży Pożarnej
gen. brygadier Wiesław B. Leśniakiewicz
Mając na uwadze znaczenie problematyki moralnej w wykonywaniu zawodu strażaka i jego służebną rolę wobec społeczeństwa, a także konieczność wzmocnienia oraz uzupełnienia obowiązków i praw strażaka, ustanawia się następujące Zasady etyki zawodowej funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej:
Zasada 1
Dla ratowania życia ludzkiego strażak, jest gotów zaryzykować swoje zdrowie, a w sytuacjach skrajnych nawet życie, zawsze jednasz zachowaniem rozwagi.
Zasada 2
W działaniach ratowniczych strażak, traktuje wszystkie osoby równo, bez względu na ich rasę, narodowość, religię, poglądy polityczne, płeć, status społeczny i inne różnice.
Zasada 3
Strażak, jest zawsze gotów do niesienia pomocy potrzebującym i reaguje na zjawiska przemocy i wszelkiej krzywdy.
Zasada 4
Strażak okazuje należny szacunek zarówno przełożonym, kolegom, jak i podwładnym.
Zasada 5
Mundur, w odbiorze społecznym symbol bezpieczeństwa, zaufania i wyróżnienia, zobowiązuje strażaka do godnego zachowania i wyglądu. Reprezentuje nie tylko osobę, ale i całą formację strażacką.
Zasada 6
Strażak, przystępuje do służby w dobrej kondycji psychofizycznej, gdyż wymaga tego odpowiedzialność za sprawne działanie w ratowaniu życia i mienia. Nigdy nie podejmuje służby pod wpływem alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych, które mogłyby ograniczyć jego sprawność i zaszkodzić bezpieczeństwu wykonywanych zadań.
Zasada 7
Zdecydowaniu i skuteczności strażaka w działaniu ratowniczym powinna towarzyszyć wyrozumiałość wobec ratowanych i wrażliwość na ich potrzeby, biorąc pod uwagę, że miejsce katastrofy lub podobnego zdarzenia to miejsce czyjejś tragedii.
Zasada. 8
Strażak. nie może wykorzystywać swojego zawodu do celów prywatnych, ani czerpać materialnych lub osobistych korzyści kosztem służby.
Zasada 9
Strażak jako funkcjonariusz publiczny powinien wystrzegać się korupcji w każdej postaci oraz zwalczać wszelkie jej przejawy.
Zasada 10
Strażak troszczy się o powierzone mu urządzenia, sprzęty czy materiały i wykorzystuje je zgodnie z ich przeznaczeniem.
Zasada 11
Strażak, działa sprawnie, nie marnotrawiąc energii i czasu na działania pozorujące rzeczywistą pracę.
Zasada 12
Strażak odpowiedzialnie korzysta z form komunikacji elektronicznej, tak aby nie zdyskredytować swojej formacji w opinii publicznej.
Zasada 13
Troska o bezpieczeństwo innych nie powinna przesłaniać potrzeb własnej rodziny.
Zasada 14
Strażak jako przełożony jasno określa swoje polecenia, zachowuje bezstronność w decyzjach, stwarza dogodne warunki rozwoju zawodowego podwładnych bez względu na płeć i uwzględnia różnice w ich uzdolnieniach oraz cechach osobowości.
Zasada 15
Przełożony jest gotów wysłuchać podwładnego nie tylko w sprawach zawodowych, ale także osobistych, udzielając mu wsparcia z zachowaniem dyskrecji.
Zasada 16
Przełożeni są świadomi, że scentralizowana, hierarchiczna i rozkazodawcza struktura władzy właściwa formacji strażackiej, stwarza możliwość nadużyć tej władzy. Żadne formy przemocy nie powinny mieć miejsca w Państwowej Straży Pożarnej.
Zasada 17
Strażacy, ze względu na uznane wartości w służbie, atmosferę pracy, solidarność, lojalność i tradycję, stanowią jedną wielką rodzinę. Dlatego wszyscy, przełożeni zaś szczególnie, troszczą się o poszkodowanych strażaków i ich rodziny.
Zasada 18
Strażak dba o zachowanie autorytetu przełożonego i odnosi się do niego z szacunkiem, w szczególności unika wyrażania pochopnych sądów i ocen o nim, a w przypadku niewłaściwego zachowania przełożonego zwraca mu uwagę w odpowiedniej formie.
Zasada 19
Strażak zna historię swojej formacji kultywuje jej tradycję, odnosi się z pietyzmem do jej symboli oraz okazuje szacunek jej weteranom.
Zasada 20
W akcjach ratowniczych, w których zawodzą znane procedury i zasady etyki zawodowej, strażak postępuje zgodnie z doświadczeniem i własnym sumieniem. Podejmując osobiste decyzje w sprawach szczególnie trudnych, ma prawo oczekiwać wsparcia przełożonych.
Zasada 21
Każdy strażak zobowiązany jest reagować w przypadkach, gdy naruszane są zasady etyki zawodowej.
Zasada 22
W przypadkach nieprzewidzianych zasadami etyki zawodowej, a wymagających moralnej decyzji, strażak, kieruje się troską o nadrzędne wartości swego powołania i o podtrzymanie stopnia zaufania, jakim społeczeństwo darzy jego formację.